Groene AI

We droomden in 1990 van meer vrije tijd, vrije uitwisseling van kennis nu de muur was gevallen, welvaart voor iedereen. 'Big Brother' was de dystopie van George Orwell. Geld werd verdiend door bedrijven met betere medische apparatuur en betere productiviteit van de landbouw, zodat meer monden konden worden gevoed.

Tegenwoordig wordt het geld verdiend door bedrijven die informatie verwerken, waardoor we minder vrije tijd hebben dan ooit: we moeten permanent aanstaan waarbij we gratis content creëren die nauwelijks gemodereerd wereldwijd wordt verspreid. We spreken wel over vliegschaamte, maar niet over communicatieschaamte. Sinds eind 2022 zijn er ook de nog meer energievretende ''kennis' machines' (let op de dubbele aanhalingstekens) bijgekomen. De AI-geest is nu echt uit de fles.

Hadden we het eerst over de bias van AI, nu gaat het zelfs over AI-hallucinaties. Wat mij zorgen baart, is dat zoveel geld wordt besteed aan diensten bij Big Tech dat daardoor minder geld beschikbaar is voor producten en diensten die echt bijdragen aan welzijn en welvaart. Waar het niet volstaat om te extrapoleren wat het volgende woord is op basis van zillion documenten, maar diepe ervaringskennis nodig is om bijvoorbeeld kernfusie mogelijk te maken. Waar heel veel menskracht en graafwerk nodig is om kinderen in een leefbare omgeving te laten opgroeien.

We hebben groene AI nodig, het soort dat nu in de machines van ASML wordt gebruikt om de chips nog energiezuiniger te maken. Dat is AI met aantoonbare efficiency en effectiviteit. AI gebaseerd op wiskundige, natuurkundige en scheikundige principes van eeuwen, die ook nu nog gelden. Principes die leiden tot de juiste materialen op de juiste plaats op de juiste tijd met de juiste eigenschappen, waardoor we verspilling tot een minimum beperken. En waar iedereen nu is en waarmee bezig, dat zou ons eigenlijk worst moeten wezen. Want we weten dan: iedereen is lekker bezig, zijn specifieke talenten inzettend voor een betere wereld.