Het koninginneoffer

Het regent superlatieven. Het BIT valt onder BZK; BIT succesvol, BZK succesvol, zou je denken. Dit lijkt alleen niet het geval als drie sterspelers van het BIT achter elkaar uitgeschakeld worden. Het plotse vertrek vandaag van een van de toezichtsraadsleden van het BIT spreekt boekdelen: hij stapt op, want 'hij vindt dat de onafhankelijkheid en de kwaliteit van het BIT onvoldoende zijn geborgd.' Het even plotse vertrek van Cokky Hilhorst eerder 'per direct in goed overleg' komt over als een koninginneoffer.

In deze schaakpartij zijn de Tweede Kamerleden nu aan zet. Het BIT en de Toezichtsraad hebben beide voldoende signalen afgegeven. Tijd voor het eindspel. Houd de ruggen kaarsrecht en tolereer deze gang van zaken niet. Anders zullen falende ICT-projecten en de overheid onlosmakelijk met elkaar verbonden blijven.

Houd de ruggen kaarsrecht en tolereer deze gang van zaken niet. 

De afgelopen decennia hebben overheid, leveranciers en adviesbureaus onvoldoende gezorgd voor het verantwoord uitgeven van de IT-euro. Het BIT werkt nu exact zoals de commissie-Elias het voor ogen had. De adviezen van de commissie-Elias over de inbedding bij het ministerie van Algemene Zaken zijn ook helder. Ton Elias heeft daar naar aanleiding van de commotie nog eens met nadruk op gewezen, met als extra optie een zbo.

Niet nog meer onderzoeken, beleidsdoorlichtingen, commissies, mistgordijnen, vertragingstactieken. 

Wat moet gebeuren: liefst een Hoog College van Staat, desnoods een zbo, zoals Elias ook suggereerde. Maak het BIT bovendien permanent, maar blijf het evalueren, zodat het kan meegroeien met de uitdagingen van de ICT die dan spelen.

Het BIT werkt nu exact zoals de commissie-Elias het voor ogen had.

Een koninginneoffer eindigt zelden in remise.

Fijne schaakpartij toegewenst.