Tijd voor een grote lenteschoonmaak in de techsystemen

Vrijwel iedereen weet ondertussen wel dat het belangrijk is dat je eens in de zoveel tijd je systemen eens onder de loep moet nemen, wil je technical debt en legacyproblemen voorkomen. Software en hardware verouderen immers, en wat vroeger ontzettend nuttig was, is nu hopeloos verouderd. Bovendien maak je op het moment dat je iets bouwt lang niet altijd de slimste of meest strategische keuzes, wat later weer voor problemen kan zorgen. Dus eens in de zoveel tijd moeten we er doorheen.

We weten het allemaal wel, maar we handelen er niet altijd naar. Er zijn talloze verhalen van IT'ers die klagen dat er nog allerlei oude troep ligt, maar dat ze aan opruimen en herstructureren niet toekomen. Of hier misschien zelfs geen tijd voor krijgen van hun werkgever. De focus ligt veel vaker op het bouwen van nieuwe features of het doorvoeren van nieuwe, al dan niet verplichte, regels. En dat is logisch: wetten veranderen en moeten meegenomen worden in systemen, en nieuwe features leveren geld én nieuwe klanten op. Bovendien hebben we een enorm personeelstekort en ligt er een hoge druk op de techafdelingen.

Geen ruimte meer

Maar we kunnen niet zo door blijven gaan. Stel je voor dat we hetzelfde om zouden gaan met onze eigen huizen. Dat we jarenlang alleen maar nieuwe spullen blijven kopen - dat nieuwe tapijt is toch wel héél mooi, natuurlijk móeten we die toffe Star Wars-poster in huis hebben en je kunt nooit genoeg spatels hebben. Maar we organiseren en sorteren nooit. We verzamelen alleen maar meer spullen om ons heen, terwijl er helemaal geen ruimte meer is in huis. De oude troep die we eigenlijk niet meer willen, stoppen we dan maar in de berging op zolder of in de schuur naast het huis, tot ook die uitpuilt. Na verloop van tijd verzamelt zich overal stof dat je niet meer weg kunt krijgen, worden spullen vies en raken we dingen kwijt. 

Misschien klinkt dit allemaal overdreven - op een paar uitzonderingen na laat niemand de staat van zijn huis zo erg worden, toch? - maar het is wel de manier waarop we soms met software omgaan. Met desastreuze gevolgen: bij de Belastingdienst zijn systemen verouderd en duurt de vernieuwing zo lang, dat grote delen van de overheidsfinanciën binnen drie jaar gevaar lopen, zo werd eerder deze maand duidelijk. Bij het UWV zijn er problemen ontstaan: grote veranderingen worden uitgesteld, omdat er werkzaamheden aan de systemen verricht moeten worden en een deel zo ver verouderd is dat de foutgevoeligheid vergroot is. En ook diverse particuliere bedrijven herkennen ongetwijfeld problemen: het duurt steeds langer en kost steeds meer geld om dingen toe te voegen aan systemen, met dank aan enorme hoeveelheden verouderde (spaghetti)code. 

Enorme klus

Logischerwijs wordt er hard gewerkt om de problemen op te lossen, maar dat kost nu eenmaal tijd en een hoop geld. We hebben zo lang spullen om ons heen verzameld, dat het een enorme klus is geworden om door alles heen te gaan en te besluiten wat weg kan en wat niet, en om alle overgebleven spullen zo goed mogelijk te sorteren en op te ruimen. 

Daarom hebben we die jaarlijkse lenteschoonmaak. Eens per jaar trekken we alles open, gaan we zoveel mogelijk van onze verzamelde spullen langs en maken we alles schoon. Wat we niet meer nodig hebben of willen houden, gaat weg, de rest ruimen we netjes op. Kastjes delen we opnieuw netjes in en als het even kan ruimen we zelfs de berging of de schuur helemaal op, al dan niet met wat hulp. Op die manier blijft het behapbaar en kost het niet direct maanden om alles écht weg te werken. En er ontstaat ruimte voor eventuele nieuwe spullen, die je ook nog eens direct een plek kunt geven én schoon kunt houden.

Het wordt tijd dat we dit principe ook in de techwereld toe gaan passen. Het wordt tijd voor de jaarlijkse digitale lenteschoonmaak.