Het anachronisme van de reply-all plaag
We leven in de toekomst, én in het verleden. 'Microsoft neemt maatregelen tegen overlast van reply-all mailstormen', dit zou zó een bericht uit 1997 kunnen zijn. Of uit een van de jaren tussen toen en nu. Toch is het een bericht van mei 2020, een tijd waarin we leven en werken met machine learning, AI, cloud computing, mobiele minicomputers op zak, augmented reality, en vele andere noviteiten. En een tijd waarin we kampen met tekort aan Cobol-krassers.
Nog zo'n bericht van eind vorige eeuw én van nu.
De vaak weer visionair blijkende sf-auteur William Gibson ziet zijn gelijk opnieuw bewezen. In dit geval met zijn stelling dat de toekomst al hier is, maar dat het alleen niet evenredig gedistribueerd is. Ofwel: we al leven in futuristische tijden, maar niet iedereen overal. Ik zou daar aan willen toevoegen: en niet altijd. Want Gibsons scherpe observatie over technologische ontwikkelingen en toegang daartoe betreft niet alleen rijk versus arm, of Eerste Wereldlanden versus Derde Wereldlanden. Ook wij in het welvarende Westen leven afwisselend in de toekomst en het verleden. Of is dat toch simultaan?
Zichtbare en onzichtbare zaken
Zie maar het antieke problemen van reply-all mailstormen, waar Microsoft nu maatregelen tegen neemt. Overlast voor mailservers, mailboxen, opslagsystemen en eindgebruikers door massaal antwoorden op omvangrijke maillijsten. Een menselijke misser, waar we met technologie wat aan proberen te doen. Terwijl we de plaag van spam grotendeels hebben weten te bedwingen met technologie, blijkt dat dus niet het geval voor de plaag van reply-all. Toegegeven, spam is niet uitgebannen, het wordt simpelweg weggemoffeld; door slimme filters gevangen en dan verborgen in spam-folders.
Dus eigenlijk is spam er ook nog. We zien het alleen niet meer, niet direct in onze inboxen. En zo zijn er wel meer zaken uit verleden die nu - en voor de nabije toekomst - nog bij ons zijn. Zaken die plagen en problemen zijn, maar ook zaken die nuttig en facilitair zijn. Sommige van die anachronismes zijn onzichtbaar. Onzichtbaar geworden door gebrek aan aandacht, of onzichtbaar gemaakt door toepassing van tegenmaatregelen.
Legacy voor de toekomst
Eindgebruikers zitten - net als mailserverbeheerders - zichtbaar met de overlast door reply-all mailstormen. Tegelijkertijd zitten organisaties met legacysystemen - en beheerders daarvan - wat minder zichtbaar met een tekort aan mensen met kennis. Plus gebrek aan instroom voor dat tekort. Vervanging door geavanceerde, fonkelnieuwe systemen zit er lang niet altijd in. Ook vanwege simpelweg de kosten, en het naar de toekomst toe schuiven van die uitgaven. Het verleden gaat met ons mee de toekomst in.
Reacties
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word abonnee