Amerikaan: 'Facebook is van mij'

In het contract zou zijn vastgelegd dat Ceglia een website voor Zuckerberg moest ontwikkelen. Ceglia zou zich tevens voor 1000 dollar inkopen. In ruil zou hij een belang van 50 procent in de opbrengsten krijgen, plus 1 procent rente voor elke werkdag na 1 januari 2004 tot aan de afronding van het product. Zo komt hij tot een claim van 84 procent van alle aandelen in Facebook, dat geen beursnotering heeft.

De zakenkrant The Wall Street Journal kreeg inzage in een kopie van het met taalfouten doorspekte contract. Volgens de krant was de te bouwen website bestemd voor een project waar Zuckerberg al mee bezig was. Het zou studenten van de Harvard Universiteit een dynamisch ‘jaarboek’ moeten bieden met als werktitel The Face Book.

Opvallend is dat de contractdatum afwijkt van de officiële geschiedschrijving van Facebook. Zuckerberg ontwikkelde in oktober/november 2003 al een voorloper onder de naam Facemash, zo gaat het verhaal. Hij registreerde de domeinnaam facebook.com echter pas in januari 2004.

Op dezelfde dag dat Ceglia zijn zaak aanspande, vaardigde het Hooggerechtshof van de staat New York een tijdelijke ‘restraining order’ uit, een gerechterlijk bevel dat de bewegingsvrijheid van de aangeklaagde partij inperkt. Facebook en Zuckerberg mogen in afwachting van een hoorzitting geen aandelen, obligaties en andere bezittingen overdragen of verkopen.

De zaak is op verzoek van Facebook overgedragen aan een federale rechtbank in Buffalo, ook in de staat New York. Facebook probeert het tijdelijke handelsverbod ongedaan te maken. Volgens het bedrijf is de aanklacht ‘complete flauwekul’ en zal het zich met kracht tegen Ceglia’s claims verweren. Dat zijn overigens standaardfrasen van advocaten in dergelijke rechtszaken.

In 2009 is Ceglia zelf aangeklaagd in een totaal andere zaak met als inzet zijn handel in houtkorrels, een soort brandstof. De openbare aanklager in New York beschuldigde hem van oplichting van klanten, die wel betaald hadden maar niets geleverd kregen.