Kattenbrein is supercomputer te snel af

In een traditionele computer vindt de verwerking en de opslag van gegevens in verschillende delen van de elektronica plaats. Die onderdelen zijn maar op een handvol plekken met elkaar verbonden. Als gevolg daarvan worden taken op een lineaire manier uitgevoerd. De hersenen daarentegen bestaan uit neuronen met aan de uiteinden synapsen voor de overdracht van signalen. De neuronen vormen een netwerk waarin vele duizenden paden zijn te volgen. De synapsen 'herinneren' bovendien paden op basis van de sterkte en de frequentie van de signalen afkomstig van de neuronen.

Het dierlijk brein kan daardoor vele taken tegelijk of parallel uitvoeren. Daarom kan het herkennen van een gezicht in een fractie van een seconde plaatsvinden, terwijl een supercomputer daar meer tijd en energie voor nodig heeft.

Lu bouwde eerder al een memristor, een elektronische component ter vervanging van een transistor, die zich gedraagt als een synaps. De memristor kan ook 'onthouden' aan welke voltages hij onlangs heeft blootgestaan. Lu heeft de memristor nu gebruik voor het bouwen van een eenvoudige computer bestaande uit twee elektronische circuits. Hij toont aan dat het systeem kan leren op een manier vergelijkbaar met die van de verbinding tussen twee neuronen. Lu werkt nu aan een grotere computer die naar verwachting veel flexibeler met wisselende datasets kan omgaan.