Toezichthouder 2.0
De ene helft van de maatschappij houdt toezicht op de andere helft, zo verzuchten politici of bestuurders nogal eens. Op zich begrijpelijk, want het lijkt al vele jaren een wetmatigheid dat zowel de hoeveelheid als de complexiteit van wet- en regelgeving maar blijft groeien. En dat levert onvermijdelijk veel toezichtswerk op.
Shutterstock.com
Er valt echter ook wel wat af te dingen op deze verzuchting. Want toezichthouders zijn vaak onderbemand. De echte werkelijkheid is dus dat die toezichthouders zich door hun beperkte capaciteit noodgedwongen beperken tot steekproeven. Niet zelden is er eerst aandacht in de pers nodig voordat er misstanden worden geïdentificeerd. Al met al is het vaak erg onbevredigend.
Kan dat niet anders?
Al decennia proberen politieke partijen de hoeveelheid wet- en regelgeving te temmen. Met weinig duurzaam resultaat. Maar er komt hoop uit een heel andere hoek. Een (deel van de) oplossing komt mogelijk voort uit het concept Policy as Code, kortweg PaC. In essentie gaat het hier om het kunnen programmeren van toezicht in software. Zo ontstaat dan een 100% controle – het zondigen tegen een regel wordt onvermijdelijk gesignaleerd en zo mogelijk voorkomen.
Dit is niet nieuw. Er wordt momenteel echter wel een intrigerend nieuw hoofdstuk op dit onderzoeksterrein geschreven. Tot nu toe was PaC alleen mogelijk voor relatief simpele harde normen – bijvoorbeeld of bepaalde data al dan niet mag worden gebruikt door een bepaald persoon. Maar in de praktijk gaat het bij toezicht vaak om normen waar interpretatie van een complex aantal factoren voor nodig is. En dat is precies waar onderzoekers zich nu op richten. Recente ontwikkelingen op het vlak van AI maken het mogelijk om een dergelijke interpretatie in te bouwen in software.
Met name de schaalbaarheid van zo’n concept is veelbelovend. Toezicht kan oneindig veel efficiënter en effectiever worden doordat overtredingen automatisch worden geïdentificeerd. Om echt tot een schaalbare oplossing te komen is het nodig om die ontwikkelingen te vangen in breed geaccepteerde protocollen en standaarden. Zoals die ook aan de basis hebben gestaan van bijvoorbeeld het Internet en het World Wide Web.
Als het lukt, dan ontstaat er een toezichthouder 2.0. Waarin de mens alleen nog nodig is voor het bepalen van de sancties op overtredingen. En wie weet kan zelfs dat straks wel worden ingeprogrammeerd en wordt alleen het in beroep gaan tegen een sanctie nog mensenwerk…
Reacties
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word abonneeWaarom een sanctie op een overtreding als je die overtreding óók kunt voorkomen in de code?
Robotica + AI + Quantum computing + 'weapons of mass destruction' + (statelijke) boefjes + Toezichthouder 2.0 = brrrr
Gelukkig gaat het goed met het milieu...