Leiderschap en AI

Zij die hun sporen wel in mijn geheugen hebben nagelaten, deden dat niet met hun voortreffelijke zakelijke keuzes, maar door persoonlijke aandacht en hun inzet om teams zich te kunnen laten ontwikkelen en ontplooien tot iets wat ze beter maakt dan het individu. De leiders die ik me herinner zijn in mijn ogen niet in de eerste plaats leiders, maar mensen. 

Helaas lijkt juist dat laatste steeds meer een ondergeschoven kindje te worden. Menselijk zijn wordt van ondergeschikt belang. Vooral door de opkomst van AI kijken we niet meer naar personen en teams, maar naar productiviteit. Wat levert een FTE op en wanneer is dit niet langer voldoende, waardoor vervanging door software een betere keuze is? 

Laten we niet vergeten dat dit een keuze is die een leider moet maken. We hebben het misschien wel vaker over de effecten van AI op de werkvloer en de werknemer, maar daarbij lijkt juist die leider nog vergeten te worden. Wat verandert er voor hem of haar? Hoeveel leiderschap is er nog nodig als alle mensen op een afdeling vervangen zijn door robots? Staat daarmee het leiderschap van de toekomst op losse schroeven? Ik durf het niet met zekerheid te zeggen. 

Misschien wordt leiderschap, juist door de opkomst van AI, nog wel veel belangrijker. Het zou kunnen zijn dat de taken van de leiders zodanig veranderen dat ze in de toekomst de bewakers van deze menselijkheid binnen bedrijven worden. Een soort buffer tussen de droge oplossingen en keiharde productiviteit van de kunstmatige intelligentie en de besluiten die uiteindelijk genomen moeten worden die daadwerkelijk impact hebben op mensen van vlees en bloed. 

Wie weet heeft AI niet zoveel invloed op leiderschap, maar vormt het eerder een test. Een test van verantwoordelijkheid, karakter en menselijkheid. Want zonder deze elementen is leiderschap eigenlijk niets meer dan simpel beheer.