Regie dreigt absurde vormen aan te nemen

Sprokholt: “Als de deal niet deugt, kun je er zo veel regie op zetten als je wilt, maar je maakt het er waarschijnlijk alleen maar erger mee.” Als spookbeeld van overbesturing op demand schetste hij een organisatie waar het bestellen van een computermuis meer kosten genereert dan de aanschafprijs van de de muis zelf.

Sprokholt zoekt de diepere oorzaken van regie-obesitas in de allervroegste fase van het proces, de zogeheten ‘pre-dealfase’. Veel bedrijven onderschatten de verstrekkende consequenties van keuzes die daar wel of niet worden gemaakt. Bij zowel de opdrachtgever als de opdrachtnemer is er vaak sprake van te grote haast en voor zich uitschuiven van lastige isssues, die daardoor meestal nòg lastiger worden. Sprokholt: “Outsourcing wordt nog veel te vaak gezien als inkoop, maar in feite staat het veel dichter bij fusie of afsplitsing van bedrijven.”

Ook is vaak de primaire motivatie voor outsourcing volgens Sprokholt te sterk vanuit financieel perspectief geformuleerd. Daardoor krijgen andere facetten vooraf onvoldoende aandacht, zoals standaardisatie, doelmatige afgrenzing van de uit te besteden kavels, verandermanagement en innovatie in de besluitvorming. In de uitvoering leveren die facetten dan struikelblokken op die niet met meer regie zijn te ondervangen of compenseren.

Sprokholt acht het dan ook een veeg teken dat sourcingadviseurs de laatste tijd veel opdrachten krijgen voor het geven van adviezen voor de optimale omvang van hun regieorganisatie. “Het geeft toch wel te denken als je als CIO zelf niet in staat bent om na te gaan wat er moet gebeuren en hoeveel mensen je daarvoor nodig hebt.”