Persoonlijkheidstest voor programmeurs

Maar ik dacht: ach, laat ik eens kijken wat die test mij zoal gaat vragen. Het was een vaag testje. Het begon al met de vraag wat ik zou doen bij een gezakt tentamen. A) Je bent het er niet mee eens. B) Je vindt dat je gefaald hebt, maar de volgende keer slaag je. C) Je onderzoekt waar het is misgegaan en komt met een verklaring.

Die zaken lijken mij niet echt mutually exclusive, want je kunt het ermee oneens zijn en ook onderzoeken waar het is misgegaan.

Een andere vraag was wat ik zou doen bij financiële tegenslag. Je gaat er financieel opeens flink op achteruit; wat is jouw reactie? A) Het leven draait gelukkig niet alleen om geld, ik red me wel. B) Ik vind een manier waarop mijn inkomen er niet op achteruit zal gaan. C) Ik kan goed met geld omgaan en weet mijn uitgavenpatroon aan te passen. Ik vind dat het leven niet om geld draait (A), maar als het moet kan ik ook wel mijn uitgaven aanpassen (C). Wat te doen?

Ik vind het idee dat een programmeur een bepaald soort eigenschappen heeft heel schadelijk voor ons vakgebied

Na 25 vragen – de ene vraag nog ambiguer dan de andere – kreeg ik uiteindelijk de uitslag toegemaild. En gelukkig maar: ik ben geschikt voor een carrière als programmeur, want ik ben een probleemoplosser. Het advies luidde dan ook om me in te schrijven voor een WINC-cursus.

Wat vervolgens volgde was een bak clichés waar een gemiddelde Hollywoodfilm nog een puntje aan kan zuigen. Ik ben bijvoorbeeld “van nature erg objectief” en “gericht op techniek en systemen”. Het is niet alleen halleluja, er komen ook zorgen voort uit de test, want “omgang met mensen is een uitdaging voor je”.

Nu vraag je je misschien af waarom ik me zo druk maak over deze test dat ik er een column aan wijd. Nou, ik vind het idee dat een programmeur een bepaald soort eigenschappen heeft heel schadelijk voor ons vakgebied. Zeker dat “van nature” is kwalijk. We weten uit onderzoek dat bijvoorbeeld vrouwen minder snel voor een vakgebied kiezen als ze denken dat talent in het vakgebied aangeboren is. Dit geldt ook voor kinderen uit andere ondervertegenwoordigde groepen.

Het is ook iets dat typisch bij de IT hoort. Want wij zijn toch allemaal van die specialerds, echt geboren met een neusje voor bits en bytes? Maar is dat wel zo? En geldt dat dan voor andere beroepen ook? Heeft iedere dokter bepaalde persoonskenmerken, of een manager? Het is fijn als een dokter zowel analytisch is, maar ook oog heeft voor mensen. Als een manager in processen denkt, maar ook ad rem kan handelen als dat nodig is. Net zo goed moet iedere programmeur de balans zoeken tussen zijn of haar verschillende karaktereigenschappen, die nu weer eens handig en dan onhandig zijn. Want het programmeursgen moet volgens mij nog gevonden worden.