Beheer
Je weet pas wat je mist als het er niet meer is
Door thuiswerken missen we collega's, kantoren en werkplekken. Maar hebben we wel oog voor data?
De coronacrisis dwingt ons tot nieuwe werkwijzen en brengt ons tot nieuwe inzichten. We beseffen nu meer dan voorheen hoe we collega's, kantoren en werkplekken missen. Dat weten we pas nu we het missen, zoals De Dijk ooit al zong over de liefde. Deze levenswijsheid geldt ook voor data. Contact, communicatie, thuiswerken: het komt allemaal neer op uitwisseling van data. Stel je nu eens voor dat je dát moet missen, wat door ransomware zo kan gebeuren. Toch schieten we tekort in het koesteren en beschermen van data.
Ransomware is in de digitale wereld zo’n beetje de grootste ramp die een organisatie kan overkomen. Volgens mij nog wat erger zelfs dan plagen zoals internetstoringen en netwerkuitval. Want bij connectiviteitsproblemen kun je jezelf verplaatsen naar een locatie met een wel werkende link. Oké, nu in zelfquarantaine is dat minder mogelijk. Maar dan nog is er wel uitwijk; een collega kan waarschijnlijk wel bij de broodnodige applicaties en dito data komen. Bereikbaarheid is het sleutelwoord.
Nederland ervaart nu in coronatijden het enorme belang van digitale bereikbaarheid. Kort hiervoor hebben we geleerd dat dit ook gerelateerd is aan fysieke bereikbaarheid. De grote securityramp met Citrixsystemen voor werken op afstand heeft onze taal een nieuw woord opgeleverd: de Citrixfile. Door het nieuwe coronavirus maken we de omgekeerde situatie mee. Mensen staan niet in de file naar hun werk, maar heel veel werknemers voeren thuis hun werk uit.
Fysieke bereikbaarheid is nauwelijks meer aan de orde, maar digitale bereikbaarheid des te meer. Daarvoor hebben we wel wat nodig: breedbandinternet, vlotte wifi, voldoende VPN-capaciteit, storingsvrije SaaS-systemen en meer. Ransomware is funest voor beide rampscenario’s: eerst de Citrixfiles, toen het coronathuiswerken. Of je nu op kantoor werkt of thuis, toegang tot applicaties en data is broodnodig. Bij digitale gijzeling zijn software en data er wel, maar toch ook niet. Toegankelijkheid is het sleutelwoord.
Het lijkt door de omwentelingen door COVID-19 alweer zo lang geleden, maar het is slechts enkele maanden terug dat de Maastricht University digitaal gegijzeld werd. Systemen van de universiteit waren versleuteld en de daders eisten losgeld – wat ze ook hebben gekregen. De gegijzelde gegevens waren namelijk zó waardevol dat verlies niet acceptabel werd geacht. Was die inschatting en kostenafweging nou maar eerder gedaan, dan was er vast meer IT-budget en aandacht geweest voor dubbele, offsite back-up en andere beschermende zaken. Maar je weet pas wat je mist als het er niet meer is.
Dit artikel is ook gepubliceerd in het magazine van AG Connect (aprilnummer 2020). Wil je alle artikelen uit dit nummer lezen, klik dan hier voor de inhoudsopgave.
Techjournalist, ICT-kenner en contentproducent bij AG Connect.