IT-architect: let op het stopcontact

Het is alweer wat jaartjes geleden dat ik in een interview te horen kreeg dat ‘architectuur’ eigenlijk een slechte metafoor is voor fundamenteel IT-werk. Deze kritische uitspraak kreeg ik te horen van iemand die notabene ‘softwarearchitect’ als een van zijn titels heeft. Correctie: als een van zijn functies. Want het is formeel geen titel, net zoals een IT-architect zich niet gewoon 'architect' mag noemen.

Onderscheid moet er zijn

Laatstgenoemde is namelijk wel een echte, wettelijk beschermde beroepstitel. Wie zich daarmee wil tooien, moet in het architectenregister staan. En daarvoor zijn een erkende opleiding en beroepservaring vereist. Daarom ook dat het eigenlijk ‘IT-architectuur’ moet heten, hoewel er ook dan nog ‘echte architecten’ zijn die bezwaar maken tegen dit woordgebruik.

Maar los van titelbescherming – en zaken als beroepseer – is het ook voor IT-architecten van belang om goed onderscheid te maken. Ja, goede IT-architectuur legt gedegen fundamenten waarop dan fraaie bouwsels te ontwerpen, te construeren, te gebruiken, aan te passen, en weer verder te benutten zijn. Met een juiste architectuur valt jaren vooruit te komen; in de bouwwereld en in de IT-wereld.

Onderscheid ís er

Behalve dan dat er in de IT-architectuur het niet onbelangrijke probleem is van onderlinge invloeden, vlekwerking, domino-effecten, en dergelijke. Zoals de Amerikaanse softwarearchitect mij wist uit te leggen: kijk maar eens naar een gewoon stopcontact. In de architectuur is het onmogelijk dat een fout in het ontwerp of de aanleg van een stopcontact het hele gebouw laat crashen.

Ja, in theorie kan een fout stroompunt voor een elektriciteitsstoring zorgen, maar het gebouw zelf staat nog gewoon. Het vervult nog wel z’n hoofdfuncties, zoals huisvesting en bescherming tegen de elementen, met vloeren die de zwaartekracht weerstaan. In de IT-architectuur zit dat wel anders. Daar kan een ‘stopcontact’ de hele digitale infrastructuur verstoren, of zelfs laten crashen. Een IT-architect moet dus oog hebben voor het grote plaatje én ook voor mondain lijkende details. Dit in tegenstelling tot een gewone architect.