Bugs

Nu heeft mijn tekstverwerker een driedubbele beveiliging, zodat ik zelden een letter kwijtraak. Maar u wilt niet weten hoe vaak ik een multimegabyte afstudeerscriptie heb moeten redden door het toepassen van allerlei trucs.

Ik werk te lang in dit vak om een computer nog op zijn mooie, blauwe ogen te geloven. Nee, na al die ‘innovaties’ op het gebied van programmeertalen staan we er nog steeds beroerd voor. Hoe goed een softwareontwikkelaar is wordt uitgedrukt op de CMM-schaal. De eerste twee niveau’s kun je vergeten. Pas bij niveau drie begin je een beetje mee te tellen. Hoeveel ontwikkelaars dat niveau halen? Wereldwijd nog geen procent. Gaan we praten over niveau vijf, het walhalla van de softwareontwikkeling, dan hebben we het over pakweg twintig bedrijven. U leest het goed. Twintig.

En dan praten we nog steeds over één fout per tienduizend regels programmeercode. Uw favoriete softwareleverancier komt waarschijnlijk niet verder dan één fout per duizend regels, maar dat kan gemakkelijk nog een factor tien of meer hoger liggen. We kijken niet op een decimale plaats meer of minder.

Nu kun je natuurlijk zelf het heft ter hand nemen en je eigen spullen ontwikkelen. Maar ik kan u op een briefje geven, dat je dan wel wat tijd over moet hebben. Ik kan u uit eigen ervaring vertellen dat het ontwikkelen van een eigen compiler of een goed web development framework geen sinecure is.

Er is een eenvoudiger oplossing: gebruik open source componenten. De meeste van deze componenten hebben volgens het bedrijf Coverity, gespecialiseerd in het geautomatiseerd ontdekken van bugs, een extreem hoge kwaliteit. Slechts zes fouten per honderdduizend regels. En het spul is nog gratis ook. Tel uit je winst.