Het testen van software is altijd een ondergeschoven kindje geweest. Pas de laatste jaren is het een vast onderdeel in opleidingen voor developers. Te veel ligt daarbij nog de focus op formele methoden om de afwezigheid van fouten te bewijzen. Dat leidt tot te weinig en gebrekkige testen en ongemotiveerde studenten. Tanja Vos pleit ervoor dat testen anders wordt onderwezen; de tester moet proefondervindelijk aan de slag.

Software is een algemene term voor de programma's die kunnen werken op een computersysteem. Die programma's zijn geschreven in een bepaalde programmeertaal en geven instructies aan de computer over wat die onder bepaalde condities moet doen. Deze reeks van instructies en de volgorde waarin ze worden uitgevoerd vormen een algoritme om een bepaalde functionaliteit te implementeren.

Het maken van kleine foutjes als je een programmeertaal gebruikt, kan soms grote gevolgen hebben. Soms is falende software slechts eventjes irritant voor de gebruiker. Als je een keuze hebt, haal je die applicatie gewoon weer weg van je computer of telefoon en zoek je een alternatief dat wel werkt. Maar wat als het gaat om een applicatie die je 'verplicht' moet gebruiken? Denk aan de coronacheck-app en de qr-codes die niet aangemaakt konden worden. Dan kun je er niet omheen. Dan leidt irritatie al snel tot productiviteitsverlies. Of wat als het gaat om een applicatie die de hoeveelheid medicijnen die je moet gebruiken verkeerd berekent? Dan gaat dat ten koste van je gezondheid. Of wat als het gaat om software die in auto's, treinen of vliegtuigen zit? Dat wordt het een kwestie van onze veiligheid (en die van anderen) en kunnen er zelfs levens op het spel staan!