Intel blaast Larrabee-project weer leven in

Oorspronkelijk zou deze grafische processor dienen voor het genereren van beeldmateriaal, maar nu wordt de chip aangeprezen als getallenkraker, die in staat is om grote hoeveelheden data parallel te verwerken. Supercomputers zijn het platform bij uitstek waar de Xeon Phi tot zijn recht komt. Het project Larrabee werd enkele jaren geleden geschrapt, maar de technieken die toen zijn bedacht komen nu deels terug in de Xeon Phi.

Dell bewees dat door de bouw van een machine op basis van de Xeon en de Xeon Phi. Dit apparaat, de Stampede, kwam vanuit het niets binnen op plaats 7 van de supercomputer top-500. Daarnaast zijn nog 6 systemen in de lijst uitgerust met deze processorcombinatie.

Zuinige verwerking

De Xeon Phi is leverbaar in twee uitvoeringen, die beide zijn gebakken met een spoorbreedte van 22 nanometer. Intern worden ook de nieuwe 3D-transistorschakelingen van Intel gebruikt. Het model 3100 van de Phi vraagt een vermogen van 300 watt en levert daarvoor een rekenvermogen van 1000 gigaflops. Daarnaast is er een zuiniger model, met typenummer 5100, dat werkt op een vermogensniveau van 225 watt.

Voor gebruik in supercomputers heeft Intel speciale snelle versies van de Xeon Phi gemaakt. Deze chips worden geleverd aan fabrikanten van supercomputers. Ook universiteiten krijgen de beschikking over de chips. Een van de eerste gebruikers waren professor Stephen Hawking en het Cosmos Lab van de University of Cambridge.

Factor 1000 groter

Op termijn wil Intel deze chips laten werken in computers die vallen binnen de exascale, wat wil zeggen dat ze een rekenkracht hebben van 1 exaflops of meer. Dat is 1000 keer sneller dan de petaflopscomputers van tegenwoordig. De Titan van Cray, de momenteel snelste computer ter wereld, heeft een kracht van ruim 17 petaflops.