D-Wave verkoopt eerste kwantumcomputer

Een kwantumcomputer is daartoe beter in staat dan traditionele computers omdat deze de uitkomst kan benaderen. Een conventionele computer zal alleen tot resultaat komen door alle mogelijke combinaties door te rekenen. Bij complexe producten kan die rekentaak dermate herculische proporties aannemen, dat dat zelfs voor een supercomputer onbegonnen werk is.

Supergeleidend niobium
De D-Wave One is gebouwd rond een processor met 128 qubits, die een 0, een 1 of beide tegelijk kunnen representeren. Die qubits zijn gebouwd uit metalen lussen met daarin niobium, dat bij lage temperaturen supergeleidend wordt. Deze lussen zijn verbonden met zogeheten koppelaars, ook met niobium geconstrueerd, die de mate waarin qubits elkaar beïnvloeden kunnen regelen. Berekeningen vinden plaats door met magnetische velden de staat van qubits en koppelaars te manipuleren.

Google heeft al geruime tijd experimenten met fotoherkenning uitgevoerd met een machine van D-Wave op diens hoofdkantoor in Vancouver, als een soort quantumcomputing-as-a-service. Daarbij bleek de machine van D-Wave 9 procent accurater dan conventionele systemen bij het herkennen van bepaalde objecten op foto’s. Volgens D-Waves oprichter en chief technology officer Geordie Rose kan dat verschil nog aanmerkelijk toenemen als programmeurs leren hun code te optimaliseren voor ‘zijn’ systeem.

Rond de technologie van D-Wave bestaat al geruime tijd controverse. Er bestaat twijfel aan de claim, dat het systeem echt een kwantumcomputer is. D-Wave houdt het erop dat zijn computer op zijn minst een computer is die gebruik maakt van kwantumtechnieken. Belangrijker voor het bedrijf dan de discussie over de puurheid van zijn implementatie is nu de vraag, of de inzet van de D-Wave One bij Lockheed Martin een succes wordt.