Disruptieve technologie

Bionica is een aanpak waarbij constructies uit de biologie gebruikt worden als inspiratie om nieuwe technologie te ontwikkelen. Dat klinkt misschien wetenschappelijk en gestructureerd, maar in de praktijk is het meestal toeval. We verzinnen een technologie en dan constateren we daarna pas dat diezelfde oplossing ergens in de natuur te vinden is. Elke ontwikkeling in de radartechniek is zo verlopen. Bij elk nieuw type radar bleek er naderhand ook een vleermuis te bestaan die hetzelfde trucje doet.

Bij computervirussen ging het een beetje gelijk op. De eerste onderzoeken naar wat we nu virussen noemen, gingen over zelfreproducerende programma’s; inderdaad geïnspireerd op levende wezens. Pas toen er netwerken kwamen en die zelfreproducerende programma’s irritant bleken te zijn, bedachten we de naam ‘virus’ erbij.

We gaan leren dat we onze wereld zodanig geoptimaliseerd hebben dat elke verstoring een kettingreactie veroorzaakt

De vraag is wat we leren van het coronavirus. Natuurlijk gaan we leren dat we nogal kwetsbaar zijn, dat zo’n beetje elke markt, elk aspect van ons leven met elkaar verbonden is en daarmee extreem complex is geworden. We gaan leren dat we onze wereld zodanig geoptimaliseerd hebben dat elke verstoring een kettingreactie veroorzaakt. We gaan ook leren dat we best wel kunnen improviseren en dat er ook heel veel goed blijft gaan. We gaan wat leren over de schaalbaarheid en robuustheid van onze clouddiensten – met al die thuiswerkende mensen en onlinelessen voor onze kinderen.

Leren we van het coronavirus ook iets over disruptieve innovaties? Het mooie van virussen is dat ze er zelf geen belang bij hebben om extreem dodelijk te zijn. Een virus dat al zijn gastheren razendsnel uitmoordt, is evolutionair gezien minder goed bezig dan een virus dat milde symptomen oplevert. De theorie is dat virussen in de loop van de tijd steeds minder gevaarlijk worden en uiteindelijk een gewoon, normaal onderdeel van het leven worden.

Hoe disruptief een technologie ook is, uiteindelijk groeit alles naar elkaar toe

Zou datzelfde niet gelden voor onze disruptieve technologieën? Dat disruptieve technologieën en organisaties er uiteindelijk baat bij hebben om onderdeel van het gewone ecosysteem te worden? Dat ecosysteem past zich aan aan de nieuwkomer en de nieuwkomer gaat op in het ecosysteem. Uber schudt de taximarkt op, maar wordt langzaam opgenomen in de normale taxiwereld. Airbnb en Booking.com doen hetzelfde in de hotelwereld. Tesla begint een revolutie, maar moet uiteindelijk gewoon tussen de Toyota’s en Volkswagens van deze wereld een stabiel automerk worden. Hoe disruptief een technologie ook is, uiteindelijk groeit alles naar elkaar toe.

Wij zullen ons aanpassen aan het coronavirus, het virus zal zich aan ons aanpassen.