Nederlandse stichting helpt Senegalezen aan e-commerce
De in kleurrijk Senegalees gewaad geklede Moussa Sow, voor 75 procent eigenaar van internetcafé Cyber Lynda, stapt met een digitale camera op de buik door Toubacouta, een dorp honderd kilometer ten zuiden van Dakar. Daarmee kan hij de producten van lokale ambachtslieden fotograferen en op een website te plaatsen. Naast de afgebeelde producten is een foto te zien van de kunstenaar en een beschrijving van de aangeboden waar. Zodat handelaars en particulieren in Nederland, of waar dan ook ter wereld, direct van de kunstenaar kunnen kopen. Moussa Sow gelooft er heilig in. Het nabijgelegen kampement ‘Les Coquillages’ heeft via de Faro-website inmiddels zijn eerste boeking gemaakt. Franse toeristen hebben de kampementshutten afgehuurd die Moussa op de website heeft gezet. De site met producten (www.Farocybershop.tk) verkeert nog in de testfase, maar de eigen site van Lynda (www.cyberlynda. com) is al operationeel. Met name de schoolgaande jeugd van Toubacouta is enthousiast over de komst van internet in het dorp. Tijdens het gratis uur op zondagochtend loopt het internetcafé steevast vol. “Wat dat betreft is het een combinatie van commercie en sociaal werk”, vindt Moussa. “Internet is aantrekkelijk voor Afrika omdat het niemands bezit is. We hebben hier het geld niet voor mooie spullen en dure wegen. Internet is laagdrempelig en kan ook hier voor een breed publiek toegankelijk worden. Daaraan hopen wij bij te dragen.” Winst Cyber Lynda is een blauw geschilderd gebouwtje in een plaatsje dat voornamelijk uit hutten bestaat. Het beschikt over een telecabine en heeft faciliteiten voor het uitvoeren van eenvoudig dtp-werk. Het drukken van visitekaartjes is een knaller. Maar het grootste gedeelte van de ruimte is ingericht als internetcafé. Aan een Cobalt Qube 3 zijn vier pc’s gekoppeld. Onderhoud aan het systeem is vanuit het hoofdkwartier van Faro in Nederland uit te voeren. Terwijl in internetcafés in steden als Dakar en Kaolak, Franse hard- en software de boventoon voeren, doet Cyber Lynda het met Nederlandse spullen. Momenteel heeft Cyber Lynda voornamelijk Pentium-90’s, maar in Nederland staat een lading Pentium2-computers klaar om verscheept te worden naar het West-Afrikaanse land. Door gebruik te maken van computers die in Nederland al weer zijn afgeschreven houdt de initiatiefnemer van Faro, de Nederlander Wim Wijting, de investeringskosten per café binnen de perken. “Ook zonder e-mailende toeristen - de krenten in de pap -, kunnen we nu al met winst draaien. Dat is belangrijk, want sinds het faillissement van Sabena zijn er niet zoveel toeristen in Senegal”, zegt Wijting. “Bij een winst van pakweg 2300 euro per jaar kun je een belegger zes tot zeven procent winstuitkering garanderen.” Op dit moment helpt een Nederlandse winkelketen zonder winstoogmerk bij financiering van nieuwe projecten. Binnenkort kunnen daardoor drie nieuwe cafés van start in Senegal. Samen met Moussa heeft Wijting inmiddels locaties gevonden in de dorpen Passy en in Sokone. Van geld geven is in de opzet van de Faro-projecten geen sprake. Wijting: “Daar geloof ik niet in, omdat mensen dan niet het idee hebben zelf verantwoordelijk te zijn. Wij helpen een ondernemer ter plaatse met een lening en door kennisoverdracht.” Geregeld reizen Nederlandse ICT’ers af naar Toubacouta om ter plaatse te helpen met de opbouw van het café en de inrichting van de website. Aanvankelijk gebruikte Wijting daarvoor zijn bemiddelingsbureau Inter-Kennis. ICT-specialisten die hij voor Nederlandse bedrijven bemiddelde, deden twee weken per jaar iets terug bij een project in Afrika. Inter-Kennis werd stopgezet, maar met diverse vrijwilligers en studenten wist Faro het project toch van de grond te krijgen. Sinds kort stelt online recruteringsbureau StepStone vacatureruimte beschikbaar om mensen die tussen twee banen zitten te strikken voor tijdelijk werk bij Faro. Het project in Senegal was van meet af aan succesvol. Cyber Lynda opende in september vorig jaar in aanwezigheid van de directeur van de landelijke PTT de deuren. En in oktober al werd een eerste bescheiden winst geboekt, waardoor de afbetaling kon beginnen. Dat lukte nooit in buurland Mali, waar Wijting eerder poogde een project op te zetten. Wijting: “In Mali zijn ze gewend van Nederland te krijgen, niet om te lenen.” De veertig Faro-café’s die Senegal binnen enkele jaren moet hebben worden allen in dezelfde kleuren - wit en rood - uitgevoerd en voorzien van de Faro-vuurtoren. Het is de bedoeling dat de café’s in de toekomst ook pc’s gaan verkopen. Om de ‘digitale kloof’ tussen Afrika en westerse landen te dichten zal het computergebruik in Afrika drastisch omhoog moeten. Verder gaat een medewerker van Faro in Senegal licentienemers trainen. Zodat een groot aantal dorpjes in Senegal en mogelijk in andere Afrikaanse landen op de digitale snelweg terechtkomen. Wijting: “Sommige mensen hebben me gevraagd wat ik uitgerekend in Afrika moet met internet. Alsof ze daar alleen water nodig hebben. Internet is als grootste bron van informatie en communicatie onontbeerlijk voor de ontwikkeling van dit continent.”