Ontwikkeltherapie

‘Ontwikkelstraat’ geeft de indruk dat alles op orde is, dat je alleen maar een nette, vooraf gedefinieerde serie stappen hoeft te zetten om klaar te zijn met ontwikkelen. Requirements erin, stap voor stap ontwerpen, ontwikkelen, testen, product eruit. Nee, dat is te simpel gedacht. De term ‘bouwput’ vond ik veel beter passen bij ons werk. Een gat in de grond, gevuld met modder. Tientallen mensen die tegelijkertijd van alles aan het doen zijn daar onder in die put. De belofte dat er over een paar maanden een heel gebouw moet staan en ondertussen maar hopen dat er geen archeologische vondsten gedaan worden, verdwaalde rioolbuizen dwarszitten of sinkholes aangeboord worden. Dát is systeemontwikkeling!

Systeemontwikkeling: hopen dat geen archeologische vondsten gedaan worden, verdwaalde rioolbuizen dwarszitten of sinkholes aangeboord worden

Bouwput klopt niet meer

De laatste jaren is systeemontwikkeling toch wel veranderd – en dus zijn ontwikkelomgevingen veranderd. De ontwikkelstraat klopte niet als metafoor, de bouwput ook niet (meer). De modder waar de bouwput over gaat, dat is modder die wij zelf ooit gemaakt hebben. Eerdere projecten, oude code, legacy-systemen, werk van collega’s die ondertussen vertrokken zijn – dát is waar we tot onze knieën in staan. We richten ons er nu veel meer op om die ellende te voorkomen. ‘Ontwikkelstraten’ van nu zijn er vooral op gericht om de ontwikkelaars bij de hand te nemen en te zorgen dat ze vrij kunnen bewegen, maar wel altijd hun rotzooi achter zich opruimen. Moderne ontwikkelstraten geven de ontwikkelaar continu feedback, vertellen continu hoe de code nóg mooier, nog leesbaarder, nog onderhoudbaarder gemaakt kan worden. Ze vertellen welke bugs er nog even gefixt moeten worden, welke tests er nog gemaakt moeten worden.

Dat klinkt misschien ook wel benauwend – zo’n omgeving die je continu op je fouten (‘verbeterpunten’) wijst. De kracht van zo’n ontwikkelstraat is dat hij én je alle mogelijke vrijheid moet geven om zo creatief mogelijk te kunnen zijn én je moet leren hoe je het telkens beter kunt doen. Als de moderne ontwikkelomgeving een mens was, dan was het een psychotherapeut. Iemand die niet oordeelt, waarbij je jezelf kunt zijn, maar die je wel helpt te reflecteren en telkens beter te worden. ‘Ontwikkeltherapie’, volgens mij is dat wat we met moderne ontwikkelstraten doen. Geen ontwikkelstraat, geen bouwput, maar ontwikkeltherapie.