Kopieerbeveiliging Napster kan nooit waterdicht zijn
Intussen blijft Napster proberen met de mediaconcerns tot overeenstemming te komen. Zonder hun medewerking valt er straks weinig meer uit te wisselen tussen de naar schatting vijftig miljoen gebruikers. Dat zou zonder veel twijfel het doodvonnis van de populaire uitwisselingsdienst betekenen. De platenmaatschappijen stellen zich tot dusver tamelijk onverzoenlijk op. Zij lijken vast van plan te zijn de elektronische distributie van muziek en andere mediabestanden volledig in eigen hand te houden. Een van de manieren waarop Napster het vege lijf tracht te redden is het aanbrengen van een kopieerbescherming in de bestanden die in de catalogus zijn opgenomen. Gebruikers kunnen een liedje dan alleen nog ophalen als ze ervoor hebben betaald. Die betaling zou per afzonderlijk muziekstuk kunnen, maar bijvoorbeeld ook op abonnementsbasis. Een bedrijf dat al op die manier te werk gaat, is Emusic, dat legaal MP3-muziekbestanden aanbiedt. Gene Hoffman, hoogste baas van Emusic, heeft zich overigens goedkeurend uitgelaten over de acties tegen Napster omdat de gratis uitwisselingsdienst zijn eigen handel ondergraaft. Deskundigen achten het onwaarschijnlijk dat kopieerbescherming van digitale bestanden volledig waterdicht kan zijn. Zo zegt hoogleraar Van Tilborg van de Technische Universiteit Eindhoven: ”Digitale bestanden zijn zonder kwaliteitsverlies te kopiëren. Beveiliging daartegen is altijd een race met de andere partij. Wat we nu zien gebeuren is eigenlijk dat alleen de drempels verschuiven, zodat een kopieerbeveiliging voor 99 procent van de mensen afdoende is. Een klein clubje van handige figuren zal altijd wel in staat blijven om die beveiliging te kraken.” Uitgeverij Bertelsmann investeerde in oktober vorig jaar tot veler verrassing tientallen miljoenen dollars in Napster. Het Duitse mediaconcern ziet in Napster een belangrijk vehikel voor zijn eigen plannen om audio- en videobestanden online te verkopen. Een dochterbedrijf van Bertelsmann, het in New York gevestigde Digital World Services (DWS), is sinds enkele maanden bezig voor Napster beveiligingstechnologie te ontwikkelen. DWS maakt hiervoor geen gebruik van bestaande technieken voor ''digital rights management'' maar ontwikkelt een systeem dat specifiek is bedoeld voor zogenaamde ''peer-to-peer'' netwerken zoals Napster. Johann Butting, directeur van DWS, is openhartig over de beperkingen van het systeem dat zijn bedrijf voor Napster ontwikkelt. ”Iedere software-oplossing kan worden gekraakt, ook de onze. Dat zal niet makkelijk zijn, maar vroeg of laat zal het gebeuren. Van belang is hoe snel we de beveiliging daarna kunnen herstellen, en of het kraken van één systeem automatisch inhoudt dat alle andere systemen in elkaar storten. Onze oplossing biedt op beide vragen een heel sterk antwoord, denken wij.” Het Amsterdamse bedrijf DMD Secure is een pionier op het gebied van beveiliging van digitale bestanden. DMD treedt op als ''application service provider'' voor zowel de platen- als de uitgeverssector. Voor muziek is gekozen voor de Windows Media-technologie van Microsoft. Vice-president K. Zwollo: ”Simpel gezegd zetten we de inhoud van een bestand op slot met 128-bits encryptie. Tegelijk creëren we een sleutel die nodig is om de inhoud te openen. Deze sleutel wordt door interactie met de computer van de eindgebruiker uniek, zodat hij alleen werkt op die PC. Bovendien kan de sleutel allerlei rechten bevatten, bijvoorbeeld om een bestand een bepaalde periode of een aantal keren af te spelen.” Zwollo erkent dat deze vorm van beveiliging niet waterdicht is. "Onze gedachte hierover is heel simpel: je moet het moeilijker maken om te kopiëren en makkelijker om te kopen. We willen met dit systeem de barrières voor het kopiëren en doorsturen verhogen. Tegelijk moet je ervoor zorgen dat de drempel om te kopen worden verlaagd, bijvoorbeeld door een aantrekkelijke prijs te vragen. Dan zullen mensen zich niet zo snel bezighouden met het breken van de beveiliging. Maar natuurlijk zijn dit soort bestanden altijd te ''hacken''. Bovendien werkt de beveiliging van DMD Secure per afzonderlijk bestand. De sleutel is dus iedere keer verschillend. "De doorsnee-consument zal nooit eindeloos zijn best blijven doen om dat ene nummer te kraken, meent Zwollo.