Het is gelukt: lange celstraf schuldigen ontslagzwendel

Het duo Pouw en Van Veen gaf zich in 2003 uit voor headhunter en werkgever en bood bankzittende automatiseerders een niet-bestaande droombaan aan. Kort nadat de betrokken ICT’ers zelf schriftelijk ontslag namen en in dienst traden bij Van Veen, werden ze in hun proeftijd ontslagen. De ex-werkgevers van de gedupeerden betaalden het criminele duo een aanzienlijk bedrag voor deze ontslagservice.
De verweren die de advocaten ter verdediging hadden ingebracht werden stuk voor stuk door de rechtbank van tafel geveegd. De straf pakte voor hoofdschuldige Pouw zes maanden zwaarder uit dan door het OM was geëist, omdat een groot aantal gezinnen in bestaansonzekerheid is gebracht, eerdere gevangenisstraf niet heeft geholpen en het vertrouwen van de slachtoffers in de medemens door zijn toedoen is afgenomen. Voor één van de gedupeerden was die beschadiging van het vertrouwen in de medemens het meest vervelend. Een ander slachtoffer heeft anderhalf jaar lang intensieve psychische begeleiding nodig gehad omdat hij met plannen rondliep "om mijn ex-werkgever om te leggen. Ik was er obsessief mee bezig."
Direct na de uitspraak van de rechter was er opluchting, genoegdoening en sprakeloosheid bij de aanwezige gedupeerden. "Het is gelukt", was het enige wat Jaap Klinkhamer, die zich in het begin opwierp als leider van de slachtoffers van Pouw en Van Veen, na de uitspraak kon uitbrengen.
Volgens de gedupeerden waren de ex-werkgevers op de hoogte van de opzet van het duo en zijn ze daarom medeschuldig. Als de ex-werkgevers niet bereid zijn tot schadevergoeding, dan zullen ze aandringen op vervolging bij het OM. Ongeveer de helft van de 36 slachtoffers van de ontslagzwendel heeft nog geen baan gevonden.