Promovendus TU/e bouwt draadloze oplader

Sonntag werd vanuit EPE en de capaciteitsgroep Electrical Energy Systems (EES) begeleid. Sonntag: "EPE heeft vooral veel ervaring met hoge vermogens. De pick-and-place robots gebruiken tot wel tien kilowatt. Mijn doel was juist een zo klein en goedkoop mogelijk systeem te maken." Dat was mogelijk, aangezien een oplader maar een paar watt gebruikt.

Magnetische inductie heet de methode die ook wordt gebruikt in transformators - apparaten waarmee elektrische spanningen kunnen worden omgevormd. Het werkt als volgt: door de zogeheten primaire spoel wordt stroom gestuurd, wat een magneetveld opwekt. In een tweede spoel die dicht genoeg in de buurt is geplaatst, zal dit magneetveld op zijn beurt weer spanning opwekken. De secundaire spoel wordt aangebracht in het apparaat waarvan de batterij geladen moet worden. Het rendement van deze energieoverdracht is 70 á 80 procent, zonder dat er sprake is van fysiek contact.

Om zoveel mogelijk vermogen op te wekken op een klein oppervlak, liet Sonntag zeskantige spoelen vervaardigen op een printplaatje. "Die zeskantige vorm zorgt voor een efficiënt gebruik van het oppervlak van de printplaat en bovendien is deze vorm ideaal als je magnetische strooivelden wilt kunnen uitdoven."

Door een ingenieus stukje elektronica voelt het platform zelf waneer en waar er een oplaadbaar apparaat op wordt gelegd. Alleen de 3 dichtstbijzijnde spoelen worden vervolgens - om redenen van energiezuinigheid - ingeschakeld, volgens Sonntag een verbetering ten opzichte van bestaande systemen. "Het platform kan ook het verschil zien tussen een mobiele telefoon en bijvoorbeeld een sleutelbos of een colablikje. Wel fijn, omdat je anders het risico loopt dat de oplader je cola spontaan verwarmt als je een blikje op je bureau zet."