IT in zorg functioneert op laag pitje

Gebrekkige dataintegratie veroorzaakt dubbel werk en brengt risico’s mee. Bijvoorbeeld als een bewoner van een zorginstelling met acute problemen wordt overgebracht naar het ziekenhuis waar zijn of haar dossier niet voorhanden is. Omgekeerd moet een zorginstelling bij ontslag van patiënten informatie van het ziekenhuis - over bijvoorbeeld aanvullende medicijnen - weer handmatig overnemen in het eigen systeem. Bij 37 procent van de instellingen kunnen bewoners problemen niet direct per telefoon melden en hebben medewerkers niet de mogelijkheid informatie uit te wisselen via het systeem.

Facilitaire dienst ontbeert strategische IT-ambitie
Bij bijna de helft van de zorginstellingen is de facilitaire dienst verantwoordelijk voor de IT-infrastructuur. Het ambitieniveau blijft in die gevallen doorgaans steken bij de zorg voor beschikbaarheid. Waar een echte IT-afdeling het voor het zeggen heeft, wordt als regel meer op strategisch niveau nagedacht over hoe IT kan worden ingezet om de kwaliteit van de zorg te borgen.

Voor de volwassenheid lijkt het geen verschil te maken of de IT-infrastructuur door eigen IT-ers wordt beheerd of met externe partijen. De overgrote meerderheid (zo’n 90 procent) van de instellingen maakt dan ook gebruik van externe leveranciers.

Over het geheel genomen verkeert ruim 1 op de 5 zorginstellingen wat stijl van IT-infrastructuurmanagement betreft, nog in de ‘reactieve fase’, wat inhoudt dat men pas ingrijpt als er een probleem is. Bij slechts 10 procent van de instellingen kan worden gesproken van een infrastructuurmanagement dat gericht is op het toevoegen van strategische waarde voor de organisatie. In vrijwel al deze gevallen heeft de IT-afdeling de touwtjes in handen. De middenmoot laat het bij betrouwbaarheid (55 procent) of ‘professioneel proactief’ beheer (14 procent).