Software achter blaastest onder de maat

Het hooggerechtshof kwam in reactie op die aantijging tot de conclusie dat de betrouwbaarheid van het apparaat in kwestie - de Alcotest 7110 MKIII van Dräger - wetenschappelijk aangetoond was, en dat de uitslagen van testen met dat apparaat bewijskracht hebben in de rechtszaal. Wel oordeelde het hooggerechtshof dat Dräger informatie over de programmering van het apparaat vrij moest geven. Die uitspraak resulteerde in twee onderzoeken naar de software in het apparaat; een in opdracht van de producent door SysTest, en een in opdracht van de aangeklaagde door Base One.

Beide onderzoeken kwamen tot de conclusie dat de software veel programmeerfouten bevat en ver achterblijft bij de gangbare kwaliteitsstandaarden in de softwarewereld. Zo constateerden beide auditors dat de software onnodig complex en slecht onderhouden is. Ze constateerden verder onder meer een onnodig gebruik van globale variabelen. In het algemeen wordt aangeraden beperkt gebruik te maken van deze algemeen toegankelijke variabelen vanwege het risico dat het programma instabiel wordt of de waarde van de variabele onbedoeld wijzigt.

Volgens SysTest is de software desondanks effectief en betrouwbaar wanneer deze correct wordt gebruikt. Base One deelt die conclusie niet. Laatstgenoemde had een ruimere opdracht gekregen en vond daardoor meer problemen. Zo bevat de software geen routines die controleren of het apparaat juist werkt, zodat bijvoorbeeld niet wordt opgemerkt of kleppen open of dicht staan. Daar komt bij dat sommige diagnostische routines bij een mislukte meting zonder waarschuwing een willekeurige waarde produceren. De software is bovendien zo geschreven dat bij sommige fouten pas een waarschuwing volgt als die een groot aantal maal achter elkaar is opgetreden. Het kan daardoor voorkomen dat iemand met te veel alcohol toch niet gesnapt wordt, en omgekeerd, aldus Base One.

De Alcotest 7110 MKIII is ook in een Nederlandse versie beschikbaar, en kan hier te lande ook het wettelijk bewijs leveren voor rijden onder invloed. Het oordeel van Base One over de software van het apparaat zet daar wel een vraagtekentje bij, maar bewijst nog niet dat het apparaat niet voor zijn taak berekend is. Daarvoor zou meer onderzoek nodig zijn naar de invloed van de softwarefouten op het functioneren van het apparaat in de dagelijkse praktijk. Dat de software niet waarschuwt voor bepaalde fouten, betekent immers niet dat die fouten ook voorkomen. Het bewijst alleen dat de software beter kan. Overigens bewijzen de onderzoeken al evenmin dat de apparatuur van Dräger slechter is dan die van andere producenten van alcoholtesters: concurrenten van Dräger weigeren dit soort inspecties, aldus Ars Technica. Daardoor zien Amerikaanse rechters zich steeds vaker genoodzaakt zaken tegen automobilisten met een borrel te veel op, te seponeren.

Belangrijker is de conclusie dat niet blindelings kan worden vertrouwd op de kwaliteit van de software in apparaten. Fabrikanten zouden een hoop discussie en problemen kunnen voorkomen door hun 'embedded' software routinematig door externe bureaus te laten auditen.

Overigens loopt Dräger naar verluidt als gevolg van deze inspectie wel de kans op een schadeclaim. Als het hooggerechtshof van New Jersey tot de slotsom komt dat de apparatuur onbetrouwbaar is, moet het bedrijf de staat New Jersey 7 miljoen dollar schadevergoeding betalen, meldt Ars Technica.