Encryptie wordt plaatsgebonden

Serge Fehr heeft samengewerkt met Nishanth Chandran, Ran Gelles en Rafail Ostrovsky van de University of California, Los Angeles (UCLA) en Vipul Goyal van Microsoft Research India. Het team heeft een techniek bedacht waarvoor geen cryptografische sleutels nodig zijn. Die sleutels hoeven dan ook niet gedistribueerd te worden, met alle kansen dat onbevoegden er kennis van nemen.

De geografische positie van een persoon wordt gebruikt als sleutel tot beveiligde data en diensten. Er wordt gebruik gemaakt van kwantummechanische effecten. Op die manier is ook de lokatie van de ontvanger van een versleuteld bericht bekend. Vroeger werd die lokatie berekend door een driehoeksmeting, maar daar kon mee gerommeld worden. Door kwantumeffecten te gebruiken is manipulatie niet meer mogelijk. Wordt er toch iets stiekem veranderd, dan is dat meteen zichtbaar.

Een belangrijk element in op locatie gebaseerde cryptografie is veilige locatieverificatie: een methode die de geografische positie van een persoon verifieert met de garantie dat er geen sprake kan zijn van misleiding. Al jaren is door de wireless security community gewerkt aan de ontwikkeling van methoden voor locatieverificatie. Aangenomen werd dat de klassieke benadering, die uitgaat van het verifiëren van positiebepaling door middel van een driehoeksmeting, hiervoor een veilige oplossing bood. Door cryptografen werd vorig jaar echter aangetoond dat deze benadering geen beveiliging biedt tegen een verbond van oneerlijke personen dat actief probeert de methode breken.

Het onderzoek richt zich ook op andere cryptografische taken, zoals op locatiegebaseerde veilige communicatie. Fehr licht toe: “Dit is een methode om een geheime boodschap te communiceren op een zodanige manier dat alleen de persoon op een specifieke locatie de boodschap kan lezen maar niet een afluisteraar die zich elders bevindt.”