Echte mobiele laptops
Mijn eerste laptop was in 2000 een logge Toshiba die zijn eigen koffer nodig had. Die is tussen New York en Amsterdam uit mijn bagage gestolen. Daarna had ik een Sony VAIO SR11 die makkelijker in mijn handbagage paste, maar het constante geblaas van de ventilator bezorgde me letterlijk koppijn. Twee jaar geleden heb ik de ideale laptop gevonden. De Sharp MM20 is met zijn 1 Ghz Transmeta Efficeon processor, 512 Mb SDRAM en 20 Gb hard drive weliswaar niet de snelste of krachtigste computer op de markt, maar de MM20 weegt bijna niks, kan met een optionele batterij negen uur zonder stekker en loopt volkomen stil en koel. Begin januari heb ik mijn laptop in een krap café met een verkeerde beweging van tafel geveegd. De schade leek beperkt, maar halverwege IDC’s virtualisatieforum een paar weken later gaf mijn MM20 alsnog de geest. Ik moest ‘my precious’ in bubbelplastic wikkelen en per Fed-Ex naar Sharp’s reparatiecentrum sturen. Voor het eerst in twee jaar zijn mijn MM20 en ik uit elkaar. Na het forum interviewde ik HP’s Nick van der Zweep. Die zei hele gemene dingen over Sharp en vond het tijd dat ik een echte laptop van HP kocht. Heeft HP laptops met 10-inch schermen? Van der Zweep mompelde iets over tablet pc’s. HP’s kleinere laptops hebben bijna allemaal van die malle wentelschermpjes. Dat zou handig zijn voor presentaties, dus kleiner dan 12-inch durft HP niet te gaan. Als je eenmaal 10-inch gewend bent is 12-inch gewoon 2 inch teveel. Er is een kans dat ik mijn MM20 voorgoed kwijt ben. Zou het aanbod aan ventilatorloze vederlichte laptops inmiddels groter zijn dan twee jaar geleden? Ik behelp me nu weer met mijn oude Sony VAIO, dus de VAIO X505 valt al bij voorbaat af. Samsung’s Q30 ziet er veelbelovend uit, hoewel die een 12-inch breedbeeldscherm heeft en geen pc-kaart ingang. Dell Latitude X1 blijkt een kloon van de Q30 onder een andere merk. Allemaal zijn ze aanzienlijk duurder dan de MM20. Echte mobiele laptops zijn dus nog steeds moeilijk te krijgen. Computerverkopers hebben me weleens uitgelegd dat Amerikanen nu eenmaal voor groot gaan. Klanten willen games op hun laptop spelen en dezelfde functionaliteit als op hun desktop. Dat is bijvoorbeeld ook het publiek dat Alienware met zijn monsters bedient. In recensies scoren dergelijke vlees noch vis producten altijd goed omdat men punten toekent op capaciteit. De MM20 krijgt daarentegen strafpunten voor zijn ‘krappe toetsenbord’. Wat mij betreft zijn lompe laptops die herrie maken en heet worden volstrekt onacceptabel in de nieuwe mobiele wereld. Blijkbaar sta ik daarin niet alleen. Overal waar ik kom met mijn MM20 komen bewonderaars vragen naar het merk en type. Zelfs de reparateur die mijn MM20 voor een eerste diagnose bekeek noemde hem de beste laptop die hij ooit had gezien en wilde weten waar ik hem had gekocht. Het was in zijn eigen winkel, die de MM20 inmiddels uit zijn aanbod heeft verwijderd.