Thuiswerken

Dat was even afzien toen ik ging werken. Eerst opstaan, dan wassen en aankleden, de trein halen – of een poging daartoe doen – en dat alles om uiteindelijk in een lawaaierige kantoortuin te belanden waar je je nauwelijks kon concentreren. Ik heb me een tijdje lang teruggetrokken in het printerhok tussen de matrixprinters. Dat was een stuk rustiger.

Dat was even afzien toen ik ging werken

Ik was blij toen uiteindelijk het 'thuiswerken' in zwang kwam. Niet alleen was je terstond alle kwebbelende en voortdurend smakkende en slurpende collega’s kwijt, je kon ook nog eens gebruikmaken van échte programma’s in plaats van de plichtmatig geïnstalleerde Microsoftproducten, die qua functionaliteit nog het meest te vergelijken zijn met stenen bijlen en berenvellen.

Ik was blij toen uiteindelijk het thuiswerken in zwang kwam

Nu zitten we in een 'intelligente' lockdown. Weliswaar ben ik niet meer de jonge god van destijds, maar niks belet me om elke dag gewoon in mijn onderbroek achter mijn pc plaats te nemen. Er zijn mensen die volhouden dat je “je oude routine” moet aanhouden. Ze raden zelfs aan om een rondje rond de kerk te draaien als je met de fiets naar je werk pleegt te gaan. Blijkbaar zijn mijn hersenen daar te slim voor. Die laten zich niet op die manier voor de gek houden. Plichtgetrouw starten zij om stipt negen uur ’s morgens de systemd init-routine op en gaan aan het werk.

Men zegt dat de wereld blijvend door SARS-CoV-2 is veranderd – en dat sommige mensen moeite zullen hebben om zich aan te passen. Ik maak me echter weinig zorgen. Ik ben ervan overtuigd dat mijn hersenen zich volledig thuis voelen in deze omgeving. Wat is evolutie toch een prachtig ding. Nou nog een robotje die me op gezette tijden koffie brengt en mijn wereld is perfect.