Een vicieuze cirkel

Ik ben het eigenlijk wel met de winkeliers eens: het winkelend publiek is daar zelf ook schuldig aan. Als je elke keer gaat voor de laagste prijs en het gewenste artikel op internet koopt, moet je niet gek opkijken als er morgen weer eentje het loodje legt.

Maar dat wil niet zeggen dat de winkeliers zelf geen blaam treft. En daar bedoel ik niet mee dat ze geen webshop hebben of dat ze de 'winkelervaring' niet tot een 'experience' gemaakt hebben, maar dat ze gewoon steken laten vallen.

Zelf ben ik namelijk helemaal niet zo van het internetshoppen. Af en toe loop je weleens tegen dingen aan die best grappig of handig zijn. Zoals een USB-endoscoop voor een paar euro. Ben ik weer een middag zoet.

En als ik onverhoopt iets nodig heb, kan ik het meteen halen en meenemen. Hoef ik niet te wachten tot de postbode aanbelt op een moment dat ik toevallig net niet huis ben.

Vroeger waren verkopers nog verkopers

Maar het lijkt wel of winkelen steeds minder leuk wordt. Om het hoofd boven water te houden, beperken veel winkels hun assortiment. Vanuit het oogpunt van kostenbesparing is dat begrijpelijk, maar wat blijft er voor mij nog te kijken over als ik alleen maar kan kiezen tussen harde schijven van hetzelfde merk?

Vroeger waren verkopers nog verkopers. Als ze iets niet in huis hadden, boden ze aan om het voor je te bestellen. Tegenwoordig kun je dat stukje serviceverlening wel vergeten.

Toen ik een keer een BL-5B-accu nodig had, probeerde ik het eerst bij de lokale telefoonwinkel. Na veel mitsen en maren wilden ze hem uiteindelijk wel voor me bestellen. Dat heb ik berouwd. Ik moest drie of vier keer terug omdat-ie elke keer “nog net niet binnen was”.

Vandaag weer een BL-5B-accu besteld. Op het internet. Morgen in huis.