De plotsklapse omschakeling van fysiek naar online onderwijs verliep bij diverse ICT-opleidingen in het hoger beroepsonderwijs nagenoeg zonder slag of stoot. Nu, ruim twee jaar, later, blijkt de weg terug een veel moeizamere. Hoe creëer je rijke leerervaringen op locatie? Hoe daag je studenten opnieuw uit? Nick Welman zoomt in op de alledaagse praktijk bij Fontys Hogeschool ICT in Eindhoven.

Om het verhaal met een persoonlijke noot te beginnen: begin maart 2020 was ik voor een korte vakantie in Innsbruck, Oostenrijk. Ik trof daar een onheilspellende, paranoïde sfeer. Enkele hotels waren in quarantaine. Er waren wegafzettingen, de politie was op de been en er sjouwden nerveuze cameraploegen rond. Terug in Nederland overviel mij de nog onbekommerde houding van collega's. Ach, als iedereen wat verder uit elkaar ging zitten, dan kwam het allemaal wel goed, toch? Ik vertrouwde het niet. Op dinsdag 10 maart mailde ik de studenten en docenten van het studiejaar waarvoor ik verantwoordelijk was. De strekking: per omgaande verwacht ik niemand meer op locatie. Wil je per se komen, dan is dat jouw beslissing.

Het bleek niet al te voorbarig. Donderdagavond 12 maart om 21:08 uur ontvangt iedereen bij Fontys Hogeschool ICT de definitieve lockdownmail. Per onmiddellijk stopt het onderwijs. De gebouwen zijn op vrijdag 13 maart nog één dag open, alleen om je persoonlijke bezittingen op te halen. Vanaf maandag 16 maart is alles online.