“Ik heb gelukkig niet al te lang hoeven zoeken. Ik heb op drie verschillende vacatures gereageerd, en heb bij deze drie bedrijven een of meerdere gesprekken gehad. Uiteindelijk heb ik eind augustus – twee weken na mijn sollicitatiebrief en zes dagen na mijn eerste sollicitatiegesprek – een contract aangeboden gekregen.”

Ook Guido (bachelor Bedrijfsinformatie technologie en master Informatica aan de Universiteit Twente), die in september is begonnen als software-engineer bij Quinity, heeft het gevoel er ‘zo te zijn ingerold’. Nog voor zijn afstuderen had hij een contract op zak en ook van een andere werkgever kreeg hij een aanbod.

Maar ze weten dat ze geluk hebben gehad. Pieter: “Ik merk om mij heen dat veel leeftijdsgenoten het moeilijker hebben om iets te vinden. Dit zijn allemaal mensen die onlangs hun academische opleiding hebben afgerond en als starter op zoek zijn naar hun eerste ‘echte’ baan. Ik ben ervan overtuigd dat het op dit moment niet makkelijk is voor starters, met name voor hoger opgeleide starters.” Guido zag dat veel grotere bedrijven, zoals Capgemini, Logica en Sogeti, geen of weinig starters aannemen. “Maar de bedrijven die ik interessant vind, zijn kleiner en kunnen denk ik makkelijker met schommelingen in de economie omgaan.”

Quinity, dat zich richt op e-business­oplossingen voor verzekeraars, is volop aan het werven. Het bedrijf is zowel op zoek naar starters als ervaren kandidaten. Recruiter Gerda Kamphof heeft er haar handen vol aan. “Vorig jaar deden we het wat rustiger aan met de actieve werving van nieuw personeel, omdat sollicitanten zich spontaan in groten getale aanboden. Wij vermoeden dat dit te maken had met de afslanking bij de grotere ICT-bedrijven. Dit jaar zijn we weer hard op zoek zijn naar nieuw personeel, met name naar wo-informatici en andere bètastudenten, maar die zijn nog altijd niet gemakkelijk te vinden.”

Kamphof merkt dat ze nog altijd actief op zoek moet naar starters, ondanks de verslechterde arbeidsmarkt. “De meeste kandidaten vinden we via studieverenigingen, carrièredagen, collega’s en werving-en-selectiebureaus. We worden nog altijd weinig direct benaderd door starters.” Wel merkt ze dat met name ervaren IT-professionals en consultants het bedrijf beter weten te vinden dan voor de crisis. “Na de eerste ontslaggolf in de ICT-sector zagen we een toename in het aantal sollicitaties.”

Op dit moment werken er 115 mensen voor Quinity, waarvan zo’n 80 procent als starter binnengekomen is. Sinds de oprichting in 2000 is het bedrijf ieder jaar flink gegroeid. Kamphof is met name op zoek naar startende softwareontwikkelaars en consultants. Een informatica-diploma is een pre, zeker voor de rol van softwareontwikkelaar, maar er zijn ook natuur- en wiskundigen die in die functie aan de slag gaan. “Voor de rol van consultant zijn we op zoek naar kandidaten met een wat bredere studieachtergrond, maar we willen wel graag bèta’s. Wij stellen hoge selectie-eisen, zoals een goed ontwikkeld analytisch vermogen en dan kom je al snel uit bij academici”, licht Kamphof toe.

Nieuwe medewerkers starten meteen met een introductietraject, dat is afgestemd op de achtergrond van de starter. Het traject bestaat uit zowel vaktechnische trainingen als cursussen op het gebied van persoonlijke vaardigheden. Pieter bevindt zich met een groepje andere starters midden in dit traject: “Wij worden door een begeleider gecoacht in onze werkzaamheden en werken op dit moment naast de trainingen vooral aan kleine interne projecten waarin we kennis kunnen maken met de ontwikkelmethodologie van Quinity. Het bevalt goed. Ik krijg redelijk wat zelfstandigheid in het werken aan projecten en ik vind het leuk om veel te leren. Het aanbod van interne opleidingen is daarbij zeker een pluspunt.”

Pieter vindt de baan goed aansluiten bij de vaardigheden die hij tijdens zijn studie heeft opgedaan. “Er is echter wel een duidelijk verschil merkbaar tussen de academische informatica en de ontwikkeling van software in het bedrijfsleven. De vertaalslag van theorie naar praktijk is noodzakelijk en ik merk dat ik dit bij Quinity nog moet leren.”

Guido stelt dat een universitaire studie nooit goed aansluit bij de dagelijkse werkpraktijk. “Je wordt niet opgeleid om een bepaalde job te vervullen, je wordt opgeleid om een heel scala aan jobs eventueel te kunnen vervullen. Je moet zelf bepalen welke richting je uit wilt en de opgedane kennis zou voldoende moeten zijn om succesvol te worden in de gekozen richting. Ik heb natuurlijk leren programmeren tijdens mijn studie, maar concrete, praktische ontwerpbeslissingen moet je een keer tegenkomen in de praktijk. Niet alles kan worden gedekt door de theorie.”