De eerstkomende tijd zal het nog wel meevallen, maar tegen 2030 wordt energie een schaars goed op de wereld. Alleen met hulp van een ‘smart grid’, een elektriciteitsnet dat proactief inspeelt op de energievraag, zal het nog mogelijk blijven om iedereen van energie te voorzien. De productie van energie wordt ook meer en meer decentraal, doordat mensen bijvoorbeeld hun eigen zonnecellen of windmolens gaan gebruiken. Zij kunnen de energie die ze teveel opwekken, leveren aan het net.

Daarvoor is dan wel een slim net nodig, dat in alle geledingen over sensoren beschikt. En daar horen ook slimme meters bij. Zou een hele woonwijk de installatie van die meters weigeren, dan krijgt het net blinde vlekken. En die kunnen het hele slimme proces verstoren.

Demissionair minister Maria van der Hoeven heeft nu toegezegd dat de gebruikers een slimme meter inderdaad mogen weigeren. En ook is gezegd dat de slimme meters niet al te vaak op afstand uitgelezen mogen worden. ‘Een paar keer per jaar’, zo luidt nu de insteek van overheidswege.

En dat terwijl de industrie al bezig is met het maken van systemen die vier keer per uur het hele meterbestand uitlezen. Daar gaat een schoen behoorlijk wringen. Als een meter maar een paar keer per jaar uitgelezen mag worden, dan wordt hooguit bespaard op de salariskosten van de meteropnemers. Voor het slim regelen van energiestromen is dat absoluut onvoldoende.

Het is denkbaar dat energienetten op termijn een Europese aangelegenheid zijn, die zich niet beperkt tot een klein land. En als we onze eigen koers blijven varen? Dan hebben we mogelijk privacy, maar zitten we zónder stroom.