De afstand waarover 60 GHz-communicatie mogelijk is, is echter veel korter dan die met de 2,4 GHz-band van de huidige WiFi-standaarden. Voor 60 GHz WiFi-netwerken zijn dus aanzienlijk meer antennes nodig in de woon- of werkruimten dan voor het huidige WLAN.

Een optisch netwerk biedt de mogelijkheid die 60GHz antennestations zo klein en simpel mogelijk te houden, legt TUE-hoogleraar Ton Koonen uit. “Door op een centraal punt het radiosignaal te genereren en te moduleren op een optisch signaal, is het voldoende om in het antennestation met een simpele fotodiode het signaal weer om te zetten in het radiosignaal en dat af te leveren aan de antenne.” De optische kabel kan vele kleuren licht tegelijk transporteren die elk een capaciteit van enkele tientallen Gbps leveren, bijvoorbeeld voor een vast ethernet-netwerk.

Koonen ziet voor de nieuwe huisnetwerken een grote toekomst voor plastic (ofwel polymere) optische vezels. Het materiaal blijkt tot steeds betere prestaties in staat. Een promovendus van Koonen slaagde er eind 2009 in een snelheid van 46 Gbps over lengte van 100 meter plastic vezel te bereiken. Het grote voordeel van plastic optische vezels is dat zij makkelijk zijn te verwerken zonder dat er bij de aanleg van een netwerk specialistische kennis nodig is. De kabel kan bijvoorbeeld worden ingekort met een veredeld scheermesje terwijl voor het maken van een bruikbare snede in glasvezel speciale apparatuur is vereist. Ook het koppelen van twee uiteinden van een glasvezel is specialistenwerk, maar een plastic fiber daarentegen kan eenvoudig in een connector worden geklemd.

Het verschil zit niet alleen in de elasticiteit van beide materialen, maar ook in de diameter van de kern van de fiber. De glasvezelkabels hebben een zeer smal kernkanaal waar het licht door wordt getransporteerd. Bij het lassen van twee vezels moeten beide kanaaltjes daarom heel nauwkeurig op elkaar passen anders komt er geen licht meer door. Met de veel dikkere kern in een plastic vezel is het veel eenvoudiger een functionele koppeling te maken. Bovendien is plastic minder gevoelig voor breuk bij oprekken of sterke kromming en hebben kleine vuiltjes op de kern bij het eindvlak veel minder invloed.

Siemens introduceerde in 2006 al een ‘doe het zelf’ setje waarmee iedereen een plastic optisch netwerk kan aanleggen. Maar binnen een jaar staakte Siemens de productie van de setjes vanwege gebrek aan belangstelling, vermoedelijk omdat de markt nog niet rijp was voor het product. Vervolgens is het bedrijfsonderdeel overgegaan in de joint-venture Siecor met het Amerikaanse Corning en daarna zelfs volledig door Corning overgenomen.

Dit bedrijf heeft op dit moment geen specifieke producten voor optische thuisnetwerken. Toch voorziet Manish Sharma, Business Development Manager Optical Fiber van Corning Incorporated wel een behoefte aan extra bandbreedte “Wij wijzen er op dat fiber in the home niet noodzakelijkerwijs van plastic hoeft te zijn. Terwijl traditionele glazen optische vezels zijn geoptimaliseerd voor langeafstandscommunicatie, zoals een laag signaalverlies en een grote bandbreedte, kunnen nieuwe glasvezels ook geproduceerd worden met dezelfde installatievoordelen als POF.”

De kosten van optische kabel zijn inmiddels gedaald tot een niveau vergelijkbaar met CAT-5 bekabeling waar de huidige lokale netwerken mee worden gebouwd. Daarbij heeft optische kabel nog het voordeel dat zij geen elektriciteit geleidt, en daardoor in dezelfde kabelgoten als het elektriciteitsnetwerk kan worden opgenomen. Dit kan een belangrijk installatievoordeel opleveren.

De meeste netwerk- en computerapparatuur is echter nog niet voorzien van een glasvezelpoort, zodat omzetting van het optisch signaal in een elektrisch signaal in een aparte adapter moet plaatsvinden. Totdat producenten deze adapters standaard in de apparatuur verwerken, betekent dat gemis de komende jaren nog een rem op snelle marktgroei van optische thuisnetwerken.