De roep om een regeling volgt op forse storingen waarvoor consumenten niet of nauwelijks werden gecompenseerd. Zo presteerde Vodafone het vorig jaar om consumenten die na een brand in een van de schakelpunten een week lang geen of slechte dekking hadden daarvoor te 'compenseren' met enkele dagen gratis bellen en sms'en, bovenop op hun in de meeste gevallen waarschijnlijk toch al toereikende saldo. Dat providers consumenten op zo'n manier kunnen afschepen heeft natuurlijk alles te maken met de belabberde algemene voorwaarden, in de wetenschap dat deze bij de concurrent waarschijnlijk ongeveer even beroerd zullen zijn. Ook dat is een vorm van 'marktwerking'.

De vraag is natuurlijk of een wettelijke plicht tot compensatie het probleem echt gaat oplossen. Zijn de treinen beter op tijd gaan rijden nadat NS zich verplicht zag reizigers in geval van vertraging geld terug te betalen? Is iemand die een zakelijke of emotioneel belangrijke kans miste doordat je telefoon niet werkte, geholpen met een compensatie van een paar tientjes? Bovendien, uiteindelijk betalen de consumenten die compensatie indirect toch weer zelf, via hun onvermijdelijke doorrekening naar de abonnementskosten. En daar komen dan natuurlijk wel weer de kosten bij van het administratieve instrumentarium dat nodig is voor het vaststellen van storingen en het beoordelen en afwikkelen van de claims. Want die administratieve rimram kan nog best complex worden, want waar bevond u zich? Nou, u bent de enige met die klacht, hoor! Maar dat komt door een XXXXX-storing; daar zijn wij niet verantwoordelijk voor. Wat voor telefoon gebruikte u?

Ware het niet beter geweest als de overheid, voor ze naar wettelijke regelingen grijpt, eerst eens zou proberen of het mogelijk is om naast de huidige prijsconcurrentie ook concurrentie op kwaliteit te bevorderen? Doen de consumentenorganisaties hun werk op dit punt wel goed? Zou bijvoorbeeld de OPTA behalve boetes uitdelen, niet ook statistieken over storing en dekking moeten publiceren? Misschien dat dat kan leiden tot differentiatie in de kwaliteit van het aanbod en zullen sommige aanbieders zich dan uit concurrentie-overwegingen zelf een consumenten-SLA opleggen. De consument kan dan kiezen tussen 'best effort en goedkoop' en 'met SLA maar duurder'. Uiteindelijk is dat waarschijnlijk effectiever en administratief goedkoper dan 'nog maar weer een wetje'.