IT'ers kennen het concept van een Enabling Technology Stack veelal vanuit de infrastructuur. Je kunt dit concept volgens Hans Canisius echter ook naar een hoger niveau trekken en toepassen op de technologieën en tools die je gebruikt om softwareoplossingen te leveren. Maar waarom zou je dit doen en wat levert zo’n aanpak op?

Er wordt al jarenlang gepraat over de digitale transformatie en we zijn op een punt dat vrijwel alle organisaties voor de kern van hun bedrijfsvoering afhankelijk zijn geworden van een digitaal ondersteund proces. Een proces dat stokt zodra er een probleem optreedt in één van de onderliggende applicaties. De wendbaarheid komt serieus onder druk te staan door belemmeringen vanuit kernsystemen. We zien het bij de Belastingdienst, die er bij de Tweede Kamer op heeft aangedrongen zo min mogelijk wensen neer te leggen waardoor zij verouderde fiscale systemen moeten aanpassen. Er is eerst een periode van zes jaar nodig om de systemen te moderniseren. Zo’n groot gebrek aan wendbaarheid is zeer onwenselijk.  

De digitale transformatie gaat hand in hand met de ontwikkeling dat organisaties steeds beter stilstaan bij wat hen uniek maakt. Nadat jarenlang veel focus heeft gelegen op standaardisatie (zeker als het gaat om de kernprocessen) en digitalisering zich vooral richtte op de periferie, ervaren steeds meer organisaties juist in de kernprocessen belemmeringen voor verdere digitalisering.

Nieuwe eisen

Deze ontwikkelingen stellen nieuwe eisen aan software op het gebied van betrouwbaarheid, continuïteit, schaalbaarheid en veiligheid. Maar zeker ook nieuwe eisen als het gaat om de snelheid waarmee oplossingen gerealiseerd worden. Niet alleen als je een mooie front-end app ontwikkelt, maar juist ook als je je kernprocessen moet aanpassen of verder wilt digitaliseren, zal je in staat moeten zijn die software snel aan te passen of nieuwe oplossingen te realiseren. Daarom zien we dat organisaties steeds vaker op kernapplicaties aan de slag gaan met low-codetools.