De kunst van het uitzetten
In de afgelopen decennia hebben organisaties allerlei applicaties ontwikkeld ter ondersteuning van hun bedrijfsprocessen. Veel van deze applicaties zijn als erfenis overgedragen aan de volgende generatie automatiseerders. Hoewel dergelijke applicaties dikwijls nog steeds een belangrijke bijdrage leveren aan het voortbestaan en de concurrentiepositie van de organisatie, worden ze vaak ervaren als een ongewilde nalatenschap. De beheerkosten zijn hoog en door de complexiteit zijn ze erg inflexibel.
Daardoor is het niet of nauwelijks mogelijk om deze applicaties aan te passen aan de inmiddels veranderde informatiebehoeften van de organisatie of uit te breiden met nieuwe functionaliteit. Bovendien hebben steeds meer bedrijven moeite gekwalificeerd IT-personeel te vinden met specifieke kennis van juist deze applicaties, terwijl de nog wel aanwezige kennis ‘vergrijst’. Dat veel van deze applicaties zich aan het einde van hun levenscyclus bevinden, lijkt dan ook een gerechtvaardigde conclusie. Maar waarom kunnen we dan toch maar zo moeizaam afscheid nemen van deze legacy-applicaties?