De carrière van ... wifi-uitvinder Cees Links

Zat het er van jongs af aan al in dat je de IT in zou gaan?
“Eigenlijk wel. Ik ben geboren aan de Hoofdweg in Amsterdam als oudste kind, met vijf jongere zussen en een broer. De rest is vooral in de zorg en het onderwijs terechtgekomen. Mijn vader was wiskundedocent. Dat leek me ook wel wat toen ik een jaar of 10 was. Maar al snel werd ik gegrepen door computers, of eigenlijk de voorlopers ervan, zoals de rekenliniaal en de rekenmachine. Ik besloot Elektrotechniek en Toegepaste Wiskunde te gaan studeren in Twente en kon daarna praktisch overal aan de slag. Ik heb verschillende freelanceklussen gedaan, maar koos er uiteindelijk toch voor om eind jaren 80 in vaste dienst te gaan bij NCR in Nieuwegein. Ik gaf daar uiteindelijk leiding aan het team dat werkte aan het draadloos verbinden van computers met een netwerk.”

In 1988 was het zover: de technologie van wifi werd onder jouw hoede uitgevonden in Nederland. Toch duurde het nog lang voordat wifi het grote publiek bereikte. Hoe kwam dat?
“Pas in 1999 kwam de eerste consumentencomputer met draadloze internetverbinding op de markt. Er was in de eerste tien jaar veel weerstand tegen de technologie. Fabrikanten vonden het niet betrouwbaar genoeg, het zou slecht zijn voor je gezondheid en de markt was er nog niet rijp voor. We zorgden ervoor dat het de wereldwijde standaard werd en gingen er overal de boer mee op. We klopten bijvoorbeeld aan bij gerenommeerde bedrijven als Wang en Dell, maar die waren niet geïnteresseerd. Ik wijt dat aan een gebrek aan visie. Totdat ik een telefoontje kreeg van Steve Jobs. Een week later ging ik bij hem op de koffie in Palo Alto en hij zag de waarde van onze uitvinding wel in voor de computers van Apple. Hij gaf het laatste zetje om het grote publiek kennis te laten maken met wifi. Al die tijd heb ik rondgelopen met een door mijn vrouw genaaid jasje met extra grote binnenzakken, waarin ik mijn laptop mee kon nemen om de potentie van een draadloos netwerk te demonstreren. Gelukkig ben ik een beetje idiote, stijfkoppige doorzetter.”

Is dat hoe je jezelf zou willen omschrijven?
“Nou ja ... Ik ben ook creatief. En ik ben een systeemdenker, die goed is in samenhang zien en vertalingen maken naar andere domeinen. Mijn zwakke punt is dat ik niet zo flexibel ben. Ik kan ook best veeleisend zijn, ook naar mezelf toe.”

Je noemde net al je vrouw. Haar rol voor de doorbraak van wifi was groter dan alleen die speciale jas naaien.
“Dat klopt. Ik heb jarenlang nauw met haar samengewerkt aan de technologie en zij heeft ook de naam 'wifi' bedacht. Iedere keer als wij ergens een wifilogo zien, zoals bijvoorbeeld in de trein, dan stoten we elkaar trots aan. Dan zijn wij de enige in de trein die de historie ervan weten. Dat is toch leuk?”

Je was niet alleen een van de founding fathers van de wifi, je was ook verantwoordelijk voor het eerste draadloze LAN-product wereldwijd – WaveLAN – en je was een van de actiefste leden van de ZigBee Alliance, en je was verantwoordelijk voor doorbraken op het gebied van internet of things. Je werd voor vol aangezien door Steve Jobs en je ontving de afgelopen jaren diverse onderscheidingen en awards. Wat maakt jou zo’n goede engineer?
“Ik beleef natuurlijk de droom van iedere engineer, maar toch zie ik mezelf niet puur als engineer. Ik had al aan het begin van mijn carrière het idee dat ik graag een goede general manager wilde worden. Dat heeft met mijn brede interesse te maken. Ik heb me nooit echt specialist gevoeld en ik vind heel veel dingen naast de techniek fascinerend: marketing, finance, operations. Engineers maken één chip, maar ik vind het minstens zo interessant om de verantwoordelijkheid te dragen voor de productie van 1 miljoen werkende chips per dag. Engineers zijn vaak een soort prima donna’s. Die zijn heel goed in bepaalde specialismes. Maar ik word meer getriggerd door ingewikkelde puzzels oplossen en op meerdere borden schaken. Maak iets moeilijk en pas dan word ik echt enthousiast.”

Hoe was het om rechtstreeks met Steve Jobs te onderhandelen?
“Die man heeft visie. Of laat ik het zo zeggen: hij heeft de marketingmuscle om visie in bedrijfsomzet te vertalen. Hij heeft een goede neus voor de juiste timing.”

En hoe kwam het dat een paar techneuten uit zo’n kikkerlandje als Nederland achter zo’n belangrijke technologische doorbraak zaten?
“Wij waren onze tijd heel ver vooruit. Ik denk dat we heel veel visie hebben in Nederland. De makke van Nederland is alleen dat we geen verstand van marketing hebben. Dat past ook wel een beetje bij ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Bij marketing moet je namelijk altijd een beetje gek doen. Ik zit ook bij een aantal investeringsfondsen waar heel veel ingenieurs met goede ideeën komen. En ze denken allemaal dat de ontwikkeling je van het is. Die begrijpen niet dat 10% van de investering R&D is, en 90% marketing & sales. Onze universiteiten leren studenten helaas dat marketing en sales vies is. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat een goede techneut marketing begrijpt.”

Ben jij een carrièreplanner?
“Ik zou mezelf een opportunistische planner willen noemen. Ik loop vaak tegen dingen aan, maar ik heb ook wel het gevoel dat dat gebeurt doordat ik mijn voelsprieten uitzet. Het recept voor mijn carrière luidt: een beetje toeval, een beetje plannen, een beetje visie. Ik ben wel altijd met mijn werk bezig, maar zo voelt het niet, omdat ik het zo leuk vind.”

Wat zijn jouw passies?
“Iets maken, zoals klussen in huis en in de tuin. Ik maak dingen ook graag mooi. Ik heb een gruwelijke hekel aan troep en wanorde, dus ik ruim graag dingen op. Mijn vrouw heeft ook een eigen bedrijf en werkt ook fulltime, dus we hebben de taken thuis verdeeld. Zo doe ik de was en zij kookt meestal; daar heb ik dan weer minder mee. Ik heb vijftig jaar gevolleybald en ik fiets nu veel. Ik ga binnenkort met mijn zoon van 18 negen dagen fietsen door Taiwan. En ik schaak heel veel. Ik vind algoritmes betoverend, die schoonheid …”

Wat ga je doen als je met pensioen bent?
“Ik vrees dat ik heel slecht ben in met pensioen gaan. In zekere zin hoef ik niet meer te werken sinds ik mijn bedrijf heb verkocht, maar ik heb gewoon de leukste baan die er is! Ik denk dat ik misschien wel programmeur word als ik met pensioen ga, want dat mis ik wel. Of ik ga voor de klas staan, misschien toch wiskunde geven? Ik ben niet meer ambitieus, maar ik wil wel graag mensen iets leren en stimuleren.”

Belangrijkste advies?
“Morgen is er weer een nieuwe dag. En: vermors je tijd niet!”