Silvie Spreeuwenberg heeft 'een beetje een aparte carrière', vindt ze zelf. Na haar AI-studie werkte ze slechts enkele jaren als programmeur en analist, om vervolgens een eigen bedrijf te starten en al snel in de rol van CTO terecht te komen. Tegenwoordig houdt ze veel ballen in de lucht: van CIO bij Simacan tot lid van een adviescommissie van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland. “Ik doe wat ik leuk vind. Dat geeft me de energie die nodig is om dit allemaal te doen.”

Waar de meesten van haar leeftijd de ICT inrolden na jaren spelen en programmeren op een Commodore 64, liep dat bij Spreeuwenberg anders. Haar moeder werkte bij een bedrijf dat de automatisering deed voor verzekeraars – computers waren nog te duur voor de verzekeraars zelf – en daar mocht Spreeuwenberg als zevenjarig meisje in de vakantie soms de ponskaarten in de computer doen, vertelt ze. Later kocht ook haar vader als een van de eerste architecten een computer en op de middelbare school kwam ze via het vak filosofie in aanraking met AI. Ze besloot een AI-studie te gaan doen, een schot in de roos.

“Wat ik geweldig vind aan computers – en ook van internet en ChatGPT en al die nieuwe ontwikkelingen – is dat kennis op plekken terechtkomt waar het op een andere manier niet had kunnen komen. Wat bij mij erg wringt is als iemand iets moet doen en de kennis niet heeft om dat goed te doen, maar die kennis is wel ergens anders aanwezig. Dan wil ik die kennis beschikbaar maken. Ik ben een soort kennismakelaar, dat vind ik leuk om te doen.”

Al na twee jaar ondernemer

“Ik heb een beetje een aparte carrière. Ik was 24 toen ik afstudeerde en heb toen krap twee jaar bij een bedrijf gewerkt. Ik ben begonnen in het vakgebied expertsystemen. Het idee is dat je data verzamelt en dan op basis van regels een geautomatiseerde beslissing neemt of een advies geeft. Maar vaak moest je zelfs nog beginnen met het inrichten van een database, dus dat werk kwam er allemaal nog bij.