Verschillende snelheden

’s Morgens vroeg zijn de krokodillen nog koud en daardoor traag. De film werd afgespeeld op de waarnemingssnelheid van de krokodil. Gnoes en zebra’s zoefden zo snel langs dat ze nauwelijks zichtbaar waren. Vanuit het perspectief van de gnoes was de krokodil zo traag dat hij totaal ongevaarlijk, bijna levenloos was. Langzaam warmde de krokodil op en halverwege de dag was hij zo warm en dus snel dat de gnoes – vanuit zijn perspectief – hele trage lompe beesten waren die hij makkelijk te pakken kon krijgen. Gezien vanuit de gnoes was de krokodil zo snel dat ze hem pas zagen zodra het te laat was.

Ik kom er steeds vaker achter dat er overal in onze organisaties mensen in verschillende snelheidswerelden werken

Ik kom er steeds vaker achter dat er overal in onze organisaties mensen in verschillende snelheidswerelden werken. De ene groep neemt een jaar de tijd om een plan op te stellen om daarna te verwachten dat de implementatie van dat plan in een paar weken uit te voeren is. Je krijgt een opdracht om onder grote druk en in een onmogelijk korte tijd een analyse uit te voeren en daarna wordt er schijnbaar maanden niets gedaan met de resultaten van die analyse. Hollen en stilstaan. Klussen waarvan iemand denkt dat die vast eindeloos lang zullen duren, maar degene die de klus moet uitvoeren vraagt zich af waarom hij de opdracht maar niet krijgt omdat het er zo tussendoor zou passen.

Uiteindelijk gaan deze verschillende percepties van tijd gewoon over onderling onbegrip. Elkaars werk niet begrijpen maakt dat je geen realistische inschatting kunt doen van doorlooptijd, van flexibiliteit en van werkdruk. Het effect van die verschillende snelheden is best groot. Het zorgt ervoor dat we óf ons opgejaagd voelen door onze collega’s óf tegengehouden, of afwisselend beide. Het zorgt er ook voor dat we geen controle hebben over onze eigen werkdruk. Het vervelendste is dat het vanzelf alleen maar erger wordt. Wie geen idee heeft waar die collega z’n dagen mee vult, die krijgt vanzelf een afkeer van die collega en z’n werk. Zo gaan we alleen maar méér in onze hokjes zitten.

Het effect van die verschillende snelheden is best groot

De manier om van die verschillende snelheidspercepties af te komen, is juist door mensen samen te laten werken en delen van elkaars werk over te laten nemen. Wanneer je werk van elkaar over kunt nemen, ontstaat er ruimte om pieken en dalen in de werkdruk op te vangen. Krokodillen en gnoes zullen elkaar wel nooit begrijpen, nooit samenwerken en nooit in dezelfde snelheidswerelden terechtkomen.

Wij eten elkaar niet op, dus ons zou dat moeten kunnen lukken.