The return of the bug

Maar ik voorspel een massale terugkeer van bug 1.0. Door het internet of things, en de daarmee samenhangende verregaande sensorisering van onze (leef)omgeving, zal de interactie tussen insect en printplaat een nieuwe vlucht gaan nemen.

Ik voorspel een massale terugkeer van bug 1.0

De tekenen zijn legio. Bijvoorbeeld: door de toenemende verstening in ons land, zoeken mieren naar nieuwe, veilige havens om hun nesten te bouwen. Ze wonen graag in routers en Nintendo's, maar kiezen ook graag voor inkoopstations en wegkasten. Dat zijn constructies in het landschap voor aansluitingen van data en stroom. "De deur is molestbestendig, muisdicht, fijnzanddicht, eventueel brandwerend, regendicht en stuifsneeuwdicht. Ook dient de afdichting van de deur zo te worden uitgevoerd dat insecten en/of begroeiing niet kan plaatsvinden."  Aldus recente ontwerpcriteria voor aanbesteding van nieuwe transformatorhuisjes.

Maar door miniaturisering kun je natuurlijk geen duikbootbestendige behuizing maken voor allerlei kleine sensoren zoals fotocellen van elektronische beweegbare toegangspoorten. Dat soort sensoren wordt dan als broedplek uitgekozen. Ze kauwen vrolijk draden door en maken kortsluiting op de printplaten.

Ook bewegings- en brandmelders worden uitgekozen als kraamkamers voor spinnen, zilvervisje en duizendpoten. Het regent vals-positieve meldingen in zorginstellingen en bejaardenoorden, waar een invasie aan dit soort beestjes de melders bevolkt.

In (professionele) keukens is dit zo'n persistent probleem dat er al decennialang vraag is naar afdoende oplossingen om invasies van insecten in elektronische componenten te verhinderen. En dat blijkt heel erg lastig. Zo lastig, dat uitvinders zich daar het hoofd over breken. Als je de patenten erop naslaat, helpt nagenoeg niets en zullen insecten immer onze elektronica blijven bevolken.

In een patent van Panasonic wordt een insectwerende coating op printplaten aangebracht. En men test dit door 400 kakkerlakken los te laten op printplaatjes met en zonder coating, met een lekker suikerklontje erop. Na twee etmalen meet men het gewichtsverlies. Niet-behandelde plaatjes verliezen zomaar 300 milligram suiker, en gecoate een heel stuk minder: tussen de 15,8 en 55,4 mg. Wat niet getest is, is geen suiker erop leggen, maar in de buurt. Insecten komen af op warmte, en het zou zomaar kunnen dat zich door het gif veel meer insecten op de gecoate printplaat ophopen dan op een niet-gecoate.

De meeste sensoren worden echter niet met dergelijke technologie uitgerust en hun behuizing fungeert als insectenhotel 2.0 voor bug 1.0, dat dan weer wel.