Sfeer en cultuur bepalen succes van agile

Dus de vaardigheden en het gedrag van medewerkers. Dat blijven essentiële onderdelen van elke succesvolle transformatie.

De essentie van alle agile-verandertrajecten die we met elkaar inzetten, is plezier. Doe waar je plezier in hebt en goed in bent, werk op een plek waar je in gelooft en met elkaar het verschil weet te maken, ben trots op je collega´s en de resultaten. En vecht elkaar niet de tent uit, raak niet gefrustreerd als je huidige plek niet is wat je eigenlijk wilt, wordt niet zuur. Nergens niet. Niet in een realisatieteam, niet in een waardeketen of domein en niet in welke bestuurlijk of leidinggevende laag dan ook.

Gelukkig bestaan er werkomgevingen waar hard gewerkt wordt, het nodige vakkundig wordt besproken en waar een positieve drive is. En wat mooi is, je kunt die plekken ook zelf creëren. Dat is immers wat we zeggen na te streven met agile-verandertrajecten. Nu alleen ook nog doen!

Agile-transformatie net onderweg

En laten we ook vooral niet vergeten dat de agile-transformatie eigenlijk pas net onderweg is. Ja, je wordt soms doodgegooid met het woord, alsof de hele wereld al lang agile werkt. De realiteit is weerbarstiger. Een beetje scrummen, prestaties meten, teams formeren, dat alles is een mooi begin... Maar dat is nog geen agile-transformatie.

Nog steeds zie je dat veel verandertrajecten in een fase van experimenteren, evalueren, leren en aanpassen blijven hangen en organisaties er niet in slagen om agile echt in de organisatie te verankeren. Wie verder wil versnellen in agile zal meer automatisch moeten testen, op zoek moeten naar meer en snellere kansen om naar productie te gaan, betere ontkoppelingen aanbrengen in de (software) architectuur etcetera.

Agile moet in het dna komen van de organisatie en van de medewerkers, om er een succes van te maken. Dat lukt alleen als we het leuk en leerzaam maken. En daarbij en ook vaak daarom met elkaar lachen. Besef dat we nog lang niet ´klaar´ zijn met de agile-transformatie, als er überhaupt al zoiets is als ´klaar´. We denken toe te zijn aan de fase ´snel schalen´, de realiteit is dat we vaak pas ´klein aan het starten zijn´.